Beloofd is beloofd
Wat je belooft moet je doen

Anne gaat verstoppertje spelen in het bos. Haar vriendjes kunnen haar niet vinden en gaan naar huis. Anne komt een klein mannetje tegen die aan haar vraagt of ze op zijn kistje wil passen. Ze kan er van alles voor krijgen; een kasteel, een pony of zelfs goud. “Maar… niet openmaken hoor," zegt hij. ‘s Avonds ligt Anne te bedenken wat er in het kistje kan zitten. Ze loopt naar het kistje, houdt het omhoog en schudt er zachtjes mee. Ze schudt er nu wat harder mee. Nee, niets, geen geluid. Ze ruikt eraan, maar niets, ze ruikt niets. Voorzichtig maakt ze het kistje open en dan…

Annelies is geboren in Heteren en sinds 2001 woonachtig in Arnhem. In de gezellige wijk zat ze voor zich uit te staren en wat te mijmeren over een kinderboek schrijven. Al jaren liep ze met de gedachte rond. Iedereen die ervan wist was enthousiast en zeiden: “Moet ze doen, echt iets voor haar." Haar bedoeling was om kinderen ook iets mee te geven, dus niet een simpel sprookje te vertellen, maar een sprookje met inhoud. Nu is het zover, haar sprookje en eerste kinderboek is een feit!

Het was een warme lentedag,Anne zat lekker in het zonnetje een boek te lezen,toen ze haar vrienden aan haar moeder hoorde vragen of ze mee mocht naar het bos om verstoppetje te spelen. Nou, daar had ze wel zin in en ze wist precies waar ze zich zou verstoppen. In de holle boom ,daar konden ze haar niet vinden dacht Anne. Zo gezegt zo gedaan,Anne verstopte zich in de holle boom. Het was er erg donder en klam,en ook best wel een beetje eng. Wat was dat? Ze voelde iets over haar arm lopen,ze gilde van schrik. Meteen was ze stil,ze moest ook stil zijn anders vonden ze haar. Snel keek ze wat het was,en zag in een beetje licht dat doorscheen , dat het een klein spinnetje was. Nou , daar was ze niet bang voor. Ze lachte een beetje ,en dacht dat het misschien niet zo eng was als ze dacht. Ze leunde tegen de wand van de stronk. Wat duurt het toch lang dacht Anne,ze kunnen me lekker niet vinden. Al gauw werd Anne moe en deed haar ogen dicht. Toen ze wakker werd begon het al een beetje donker te worden. Ojee dacht ze,ze hebben me vergeten ,ze dachten zeker dat ik al naar huis was. Anne ging zitten en wat was dat? Ineens een felle licht die haar bijna verblinde. Toen ze weer wat kon zien zag ze een klein mannetje met een raar hoedje op die haar aan zat te kijken. Hij zat gehurkt ,en keek haar aan met geheimzinnige ogen. Anne werd een beetje bang van hem. brrrr ,wat een engerd , dacht ze. Wwie ben je ,vroeg Anne met trillende stem,en wat wil je. Ik, zei het mannetje,ik wil je vragen of jij me misschien kan helpen. Ik beloon je er voor met heel veel geld. Je kan dan alles kopen wat je maar wil. Een pony of een kasteel of goud echt alles wat je maar wil. Nou dacht Anne (die niet meer zo bang was)dat wil ik wel. Wat moet ik dan doen? vroeg ze.