Boek nog niet uit, maar leest heel vlot en wat een prachtig tijdsbeeld geeft dit boek. Heftige geschiedenis. Het boek is opgedragen aan de moeder van de schrijfster ' die ons steeds versteld doet staan'. Hoe treffend en hoe liefdevol!
Samenvatting
Het is een gewone zaterdag in april in het jaar 1949 als Vera de Jager een ernstig ongeluk overkomt. Ze is 34 jaar, getrouwd met Johan en moeder van Bas (7) en Eline (5). In de proloog wordt deze dag beschreven vanuit de beleving van Eline. Daarna gaan we terug naar het geboortejaar van Vera (1915) en volgen haar in de context van haar familie en de levensomstandigheden in die tijd. Ondanks veel tegenslag groeit Vera op tot een zelfstandige en ondernemende vrouw die de bekrompenheid van haar jeugd wil ontvluchten en met moed en doorzettingsvermogen opklimt op de sociale ladder. Na het ongeluk is haar leven totaal ontwricht en moet zij het vanuit een volkomen ander perspectief weer zin en inhoud geven.
Over de auteur
Lia Vogel heeft eindelijk de lang gekoesterde wens om een boek te schrijven over haar bewonderenswaardige moeder ten uitvoer gebracht. Het waargebeurde verhaal is in romanvorm geschreven, zodat ze zich wat vrijheid kon permitteren in de context. Hierdoor zijn alle namen in het boek gefingeerd. Ze beschrijft op indringende manier het leven op het Hogeland van Noord Groningen in de vorige eeuw en de doctrines van de kerk in die tijd. Lia heeft als vakleerkracht in het onderwijs gewerkt en is op latere leeftijd Pedagogiek gaan studeren aan de Universiteit te Leiden. Ze heeft vervolgens wetenschappelijk onderzoek gedaan naar pedagogische waarden in het onderwijs en heeft gewerkt in het jeugdbeleid en de jeugdzorg. Na een opleiding in Mediation en Coaching heeft ze vanuit haar eigen praktijk jongeren begeleid die een extra steuntje in de rug nodig hadden. Ze heeft ook veel gedaan voor kinderen in scheidingssituaties. Het begrip parentificatie, waarbij kinderen het welzijn van hun ouder(s) op zich nemen, was vaak herkenbaar aanwezig. Lia heeft in 2021 de Schrijversacademie succesvol afgerond.
Productinformatie
- ISBN
- 9789464500479 / 978-94-645-0047-9
- Uitgeverij
- Boekscout
- Verschijning
- 12-11-2021
- Taal
- Nederlands
- Genre
- Romans
- Uitvoering
- Paperback
- Pagina's
- 268
- Formaat
- 16 x 24 cm
- Illustraties
- Nee
Inkijk
Een heldere slag van de klok in de huiskamer doet Vera wakker schrikken. ’Hoe laat is dat, half negen al?’ Moeizaam hijst ze zich overeind. Met haar ene hand voelt ze in het teiltje dat naast het bed staat. Het water is nog een beetje lauw. Het huis is stil, de kinderen zijn kennelijk al naar school. Vreemd dat ze niet even gedag hebben gezegd.
Ze zakt terug in het kussen, sluit de ogen en ervaart weer die vreselijke droom. Steeds dieper viel ze in een onheilspellende leegte. Kon zich nergens aan vast grijpen, blinde paniek, oorverdovend lawaai, allesoverheersende pijn.
Ze haalt diep adem. Een beetje rustig worden nu, de dag moet nog beginnen. Ze doopt het washandje in het lauwe water en wast vlug het gezicht en haar bovenlichaam. Om half tien komt Maartje en dan moet ze in de kamer zijn. De beenprothesen staan klaar tegen de houten rand van het bed. Haar kleren liggen ernaast. Gelukkig dat Johan dat niet is vergeten vanmorgen voordat hij naar zijn werk ging. Ze trekt haar jurk over het hoofd en grijpt de armprothese, gehaast maakt ze hem vast. De angstige droom spookt nog door haar hoofd, dat zwaar voelt door de opkomende hoofdpijn.
Met moeite worstelt ze zich vervolgens in haar loopattributen. Nu nog gaan staan, dat is het moeilijkste. Ze haalt diep adem en duwt zich met kracht omhoog. Grijpt vervolgens snel de wasbak en trekt zich over het dooie punt heen. Elke ochtend weer een ‘tour de force’.
In de spiegel boven de wastafel ziet ze de vertrouwde zweetdruppels op haar voorhoofd. Ze reikt naar de elleboogkruk en bevestigt de handprothese erin, dan nog de wandelstok in haar goeie hand. Ze strekt haar rug om zich voor te bereiden: Eén been vooruit, rust, andere been.
In de huiskamer staan de ontbijtspullen kriskras op tafel, stoelen haastig weggeschoven. De halfopen gordijnen zorgen voor een schemerig licht. Het is kil, de kachel brandt niet in deze tijd van het jaar. De radio speelt zachte muziek, op het aanrecht ligt een enorme berg gedroogde soepgroente.
Reviews (5)
Een echte pageturner.
Ik was wat bevooroordeeld, want ik ken de schrijfster Lia (Eline) als haar broer Klaas (Bas)….ik kende het verhaal. Nu begrijp ik beide personen veel beter en hun verhaal in een heus boek heeft mij mateloos ontroerd .
Zeer waardevol. Om dankbaar voor te zijn.
Zeer waardevol. Om dankbaar voor te zijn.
Krachtig, prachtig, zalig en treffend geschreven. Het fijne is ook dat ik, omdat ik weinig tijd had om te lezen, de draad telkens weer oppakte alsof ik het
boek gisteren had weggelegd. Geen idee had ik van het leven van het gezin en Lia in het bijzonder, althans, niet qua achtergrond. Haar terugblik door dit boek verrijkt mij, en dat is mooi.
Lezen!
boek gisteren had weggelegd. Geen idee had ik van het leven van het gezin en Lia in het bijzonder, althans, niet qua achtergrond. Haar terugblik door dit boek verrijkt mij, en dat is mooi.
Lezen!
Boek in een ruk uitgelezen. Ongeluk en geluk weven zich mooi door elkaar heen. Het verschil in klassen, de strijd voor vrouwen emancipatie, de opgelegde beperkingen vanuit het (strenge) geloof, verwachtingen van ouders die botsen met de dromen van kinderen, heimwee, spijt, alles komt voorbij, waarbij de verschillen tussen de generaties knap worden geschetst. Ondanks het heftige ongeluk, en de gevolgen hiervan in het leven van Vera en dat van het gezin, vooral ook een boek dat veerkracht, liefde en hoop treffend omschrijft.