Voorkant
Voorkant cover
Achterkant
Achterkant cover

Heiden in Toog
Een liefdesgeschiedenis

Auteur

Egbert van Keulen

Uitvoering
Paperback
Genre
Romans
Reviews
5,0 / 5 (1 reviews )
Prijs
21 ,99
Verzending
Gratis verzending in Nederland en België
Levertijd
Twee tot vijf werkdagen
(Nederland en België) (Past door brievenbus)

Samenvatting

Verliezen, troost vinden en weer opstaan. Wat overkomt je als je je patershuis kwijtraakt, je man wordt vermoord, je geloof verliest, je gezondheid wegkwijnt? In dit intrigerende verhaal verleent een jonge weduwe tijdens de bezettingsjaren onderdak aan een pater. Haar joodse man is vermoord, zijn patershuis bezet. Tijdens hun gesprekken op de trage avonden van verduistering en spertijd groeit hun genegenheid. Na de bevrijding moeten beiden hun weg hervinden. De vrouw van de verteller is ernstig ziek. In de reconstructie van het leven van de pater zoekt hij afleiding. Ooit vingen ze samen in de duinmeertjes van de Waalsdorpervlakte bij Den Haag waterspinnen en posthoornslakken voor de aquaria van de pater, die zijn biologieleraar was. Langzaam wordt de liefdesgeschiedenis onthuld van de Heiden in Toog.

Over de auteur

Egbert van Keulen (Roermond,1948) groeide op in Den Haag en kreeg biologieles van pater Scholte op het Aloysius College. Na zijn studie aan de School voor de Journalistiek in Utrecht volgde hij diverse cursussen ecologie en gaf hij als vrijwilliger les bij het Instituut voor Natuureducatie in Amsterdam. Hij schreef scenario’s voor televisiedocumentaires over natuur en milieu en columns voor het radioprogramma Vroege Vogels. De laatste tien jaar van zijn loopbaan doceerde hij Journalistiek aan de Hogeschool Windesheim. Na zijn pensionering liet hij zijn fantasie de vrije loop en schreef hij Thuisfront en Heiden in Toog.

Productinformatie

ISBN
9789464501926 / 978-94-645-0192-6
Uitgeverij
Boekscout
Verschijning
24-12-2021
Taal
Nederlands

Genre
Romans

Uitvoering
Paperback
Pagina's
206
Formaat
A5
Illustraties
Nee

Inkijk

‘En hoe kwam u aan de raaf?’ Ik weet nog goed dat de pater bij het raam van zijn kamer stond. Hij staarde naar de kruinen van de beuken in de paterstuin en naar het dak van het huis daarachter. Even leek hij mij volledig vergeten. De simpele vraag riep heftige emoties op. ‘Grote genade, dat is een lang verhaal.’ Zwaar ademen. ‘In de oorlog bezetten de Duitsers het AC. Ik kreeg de raaf van de vrouw bij wie ik tijdens die bezetting onderdak vond en jaren in huis woonde. Mevrouw Groen heette ze.’ Met zijn hoofd knikte hij naar buiten. ‘Daar, aan de overkant. Ze was weduwe geworden nadat de Duitsers haar man opgepakt hadden. Later vermoordden ze hem. Er was geen aanklacht of iets. Hij was Jood, dat volstond. Terreur. De raaf nam een prominente plaats in op het dressoir in haar huiskamer. Bleek dat haar vader de vakkundige preparateur was. Na de oorlog keerde ik weer terug naar het AC. Ze schonk me bij die gelegenheid de raaf als aandenken aan onze bijzondere tijd.’ Hij zweeg op een manier dat ik wist: geen verdere vragen meer. Hij leek te hijgen toen hij zijn brillenglazen met zijn adem bewasemde en daarna begon te poetsen met zijn enorme boerenhalsdoek. Ineens leek hij geen tijd meer voor me te hebben. Haastig stuurde hij me naar huis. De ruwheid van zijn woorden kende ik niet, en ik verwachtte ze al helemaal niet. De plotselinge omslag van zijn stemming joeg me schrik aan en daarvan raakte hij op zijn beurt van slag. ‘Het spijt me dat ik zo kortaf ben, maar ik heb nu erg veel pijn in mijn buik. Laat me maar eventjes betijen. Tot gauw weer. Dag hoor.’ En hij duwde me met zachte drang de gang van het patershuis op, waar in het midden een brede strook bruine kurk lag die het gerucht van elke voetstap vergevingsgezind in zich opnam.

Reviews

Uw email wordt enkel gebruikt voor overleg over de betreffende review

Wordt getoond bij de review

door Jacques Dumans op 01-06-2022
Ik heb Nol Scholte uit. Ik heb genoten en geniet nog na. Geen moment van verveling. Nooit behoefte gehad om een alinea over te slaan. Prachtig eerbetoon aan Iris.
Ik wist al dat je een woord kunstenaar bent. Nu weet ik dat je ook nog een verhalenverteller bent, die zijn visie op het leven in talrijke schakeringen aan papier toevertrouwde. Hulde!
Oprecht hoop ik dat heel veel mensen van dit kunstwerk mogen genieten.