Voorkant
Voorkant cover
Achterkant
Achterkant cover

Storm In Mijn Hoofd
Therapiedagboek van een Bosniëveteraan

Auteur

Duncan van der Velden

Uitvoering
Paperback
Reviews
5,0 / 5 (1 reviews )
Prijs
21 ,99
Verzending
Gratis verzending in Nederland en België
Levertijd
Twee tot vijf werkdagen
(Nederland en België) (Past door brievenbus)

Samenvatting

Duncan van der Velden werd als beroepsmilitair in de jaren '90 meerdere malen uitgezonden naar de bloedige burgeroorlog in Bosnië-Herzegovina. De moeilijke tijd die hij daar had, de verschrikkingen waarvan hij getuige was geweest en het gevoel van totale onmacht kon hij bij terugkomst in Nederland maar moeilijk een plek geven, met jarenlange fysieke problemen tot gevolg. Maar het duurde nog langer voordat het besef kwam dat zijn problemen niet alleen lichamelijk waren, maar veel meer psychologisch. Uiteindelijk kreeg hij meer dan twintig jaar later de hulp die hij zo hard nodig had. ’Storm in mijn hoofd’ bundelt de dagboekverslagen die hij tijdens zijn behandeling schreef over zijn therapiesessies, en geven een persoonlijk en intiem inzicht in het verwerken van meervoudig psychosomatisch trauma met EMDR.

Over de auteur

Bosniëveteraan Duncan van der Velden (1971) woont met zijn gezin in het Brabantse Bakel. De trauma's die hij opliep omdat hij als VN-militair gedwongen machteloos aan de zijlijn moest toezien hoe hele volkeren elkaar naar het leven stonden noopten hem jaren later om een langdurige en intensieve therapie te ondergaan. Zijn therapeut stelde hem voor om daarvan een dagboek bij te houden, en in dat proces ontdekte hij dat hij aanleg voor schrijven had. Na zijn behandeling besloot Duncan om zijn verslagen te bundelen en uit te geven, in de hoop met zijn verhaal veteranen en andere mensen met een sluimerend en onbegrepen psychosomatisch trauma te inspireren om hulp te zoeken.

Productinformatie

ISBN
9789464502534 / 978-94-645-0253-4
Uitgeverij
Boekscout
Verschijning
21-01-2022
Taal
Nederlands


Uitvoering
Paperback
Pagina's
216
Formaat
16 x 24 cm
Illustraties
Ja

Inkijk

Ik liet me voor de zóveelste keer naar een specialist doorverwijzen - in dit geval de militaire revalidatiearts in Doorn, op advies van mijn maatschappelijk werker van het Veteranenloket. Ook deze arts kon echter, net als al haar voorgangers, niets voor me betekenen. Maar anders dan alle dokters die ik eerder had gezien had ze wel een goede suggestie voor me. Ze verwees me door naar de Altrecht-kliniek Psychosomatiek Eikenboom in Zeist, een TopGGZ-instelling. Hoewel ik toen nog steeds niet het idee had dat er iets anders aan de hand was dan een medische aandoening, ging ik in mijn wanhoop akkoord. Op weg naar huis sloeg de twijfel toe. Een GGZ-kliniek? Ik ben toch niet gek? Maar de arts had gezegd dat ze daar gespecialiseerd waren in mensen zoals ik. Ik had een folder meegekregen, en toen ik me had ingelezen op de kliniek, hun doelgroep en hun behandelmethoden, begon ik te vermoeden dat er misschien toch wel meer aan de hand zou kunnen zijn dan alleen die verrekte pijn en spasmen in mijn kuit. Het intakegesprek in juni 2017 bevestigde dat vermoeden volledig. Ik heb op die dag verschillende gesprekken gevoerd, maar toen het hoofd van de afdeling aanschoof nam hij het gesprek over, en hij wist binnen vijf minuten dwars door al mijn muren heen te breken. "Het valt me op dat telkens als wij een onderwerp aansnijden dat jou emotioneel raakt, je been harder gaat trillen", zei hij. "Zie je wel, dat dacht ik ook al!" beaamde Léanne, en ik begon langzaam in te zien dat ze wel eens gelijk konden hebben. "Jij bent een vechter", zei hij. Ja, hallo, ik ben militair in hart en nieren! Niet zeuren, maar doorgaan! "Precies" zei hij. "Jij hebt nooit geleerd dat het oké is om af en toe te stoppen met vechten." En toen brak ik volledig. In januari 2018 begon mijn therapie.

Reviews

Uw email wordt enkel gebruikt voor overleg over de betreffende review

Wordt getoond bij de review

door Baelian Rahn op 04-05-2022
Indrukwekkend boek! Duncan durft zich bloot te geven door in zijn dagboek zijn diepste gevoelens te delen en te laten zien hoe dat hem in zijn proces heeft geholpen, en dat heeft mij weer geholpen om zelf de stap naar hulp te zetten.