Voorkant
Voorkant cover
Achterkant
Achterkant cover

Homomatose
extra waarschuwing!

Auteur

Adriaan Paradijs

Uitvoering
Paperback
Prijs
22 ,50
Verzending
Gratis verzending in Nederland en België
Levertijd
Twee tot vijf werkdagen
(Nederland en België) (Past door brievenbus)

Samenvatting

Homomatose is een zeer besmettelijke en dodelijke virusziekte die een pandemie veroorzaakt. Dit verhaal is oorspronkelijk in 2001 geschreven, ver voor de uitbraak van corona. Het bleek een voorspellend karakter te hebben, want de pandemie brak echt uit met het coronavirus. De gevolgen van de homomatose pandemie zijn echter desastreus voor de mensheid. Het verhaal was en is opnieuw een waarschuwing voor de mensheid: laat het niet gebeuren!

Over de auteur

Adriaan is altijd een dromer geweest en zijn leven lang, tot op de dag van vandaag, bezig met het creëren met behulp van de natuur van idyllische plekjes om te wonen en te werken. In Enschede toverde hij een zeer trieste fabriek om tot een waar sprookje "Het Paradijs" genaamd. Het werd een groot succes, maar dat was een binnenparadijs. In 2001 vertrok hij definitief naar Brazilië en schiep daar het Parque Paraiso das Flores e Borboletas. Het bloemen- en vlinderparadijs. Tot zijn verdriet zag hij de mensheid overal ter wereld zijn (onze) prachtige natuur op moeder aarde vernietigen en beschadigen. In 2001 vond hij de rust om in dat jaar dit Homomatose verhaal te schrijven. Een verhaal dat al jarenlang in zijn gedachten broedde. Het verhaal was bedoeld als waarschuwing, maar het bleek een voorspellend karakter te hebben.

Productinformatie

ISBN
9789464502404 / 978-94-645-0240-4
Uitgeverij
Boekscout
Verschijning
14-01-2022
Taal
Nederlands


Uitvoering
Paperback
Pagina's
230
Formaat
16 x 24 cm
Illustraties
Nee

Inkijk

Een dag, die later als de gelukkigste dag uit hun leven zou worden, was de dag waarop ze een kudde olifanten ontmoeten.

Aan de oever van een meer stonden die daar als schijnbaar toevallig rustig wat te eten en zich te vermaken met het water. Het waren een paar moederolifanten die verschillende jongere generaties onder hun hoede hadden, waaronder één van nog maar een paar maanden oud. Een grote mannelijke olifant met vervaarlijke slagtanden hield de wacht en keek op afstand toe. Het was hun bekend dat olifanten, vooral als ze jongen bij zich hebben, gevaarlijk kunnen worden.

Ze hadden geleerd dat het bij bepaalde dieren belangrijk is een zekere afstand te bewaren. Die voelen zich dan niet bedreigd en worden dus ook niet agressief. Uit respect trokken ze zich voorzichtig terug. Op deze manier waren ze ook al tijgers en leeuwen gepasseerd zonder kleerscheuren (in hun geval niet erg toepasselijk) of nog veel erger op te lopen.

De grote zware olifantenstier had echter met zijn opgeheven slurf als zeer gevoelig zintuig hun geur al waargenomen en begon te trompetteren. Nu staken ook de andere gealarmeerde olifanten hun slurf tastend naar geuren in de lucht. Ook de kleine olifantjes deden de groten grappig na. De stier liep met zijn vervaarlijke slagtanden met rustige tred in hun richting. Ze schrokken zich wild en kregen kippenvel van angst. Hadden ze toch niet voldoende respect getoond? Vluchten had geen zin op deze vlakte want olifanten kunnen zeer snel zijn.

Maar het reusachtige dier kuierde heel ontspannen naar hen toe, niets verried dat hij agressieve bedoelingen had. Dat bleek ook niet het geval. Integendeel. Aangenaam verrast zagen ze de kolossale olifant voor hen op de knieën gaan. Ook zijn achterpoten boog hij neer. Zijn slurf stak hij vriendelijk als een begroeting omhoog. ‘Het lijkt erop of hij ons uitnodigt om op zijn rug te gaan zitten, wie durft?’ vroeg Addie.

Eigenlijk wilden ze dat allemaal wel, maar Silvan bleek de meeste moed te bezitten en stapte als eerste eerbiedig naar voren. Hij aaide de olifant over zijn opgeheven slurf ter kennismaking. Het dier bleek alles goed te vinden. Toen Silvan al zijn gêne overwonnen had beklom hij voorzichtig de brede rug en plaatste zich net achter de grote flaporen. De olifant strekte eerst zijn voorpoten. Silvan moest zich snel voorover buigen en aan de oren vastgrijpen om niet achterover te vallen. Alsof hij zo licht was als een veertje werd hij in de lucht getild. Daarna ging het dier ook op zijn achterpoten staan. Hoog verheven boven de aarde lachte de jongen triomfantelijk naar de anderen, die voor hem applaudisseerde en voor de olifant. Dankbaar klopte Silvan zijn olifantenvriend liefkozend op zijn nek. Deze kuierde rustig naar zijn kudde terug.

Het had er alle schijn van dat hij zijn kersverse nieuwe vriend wilde voorstellen. Silvan werd door vochtige gevoelige olifanten slurven van top tot teen besnuffeld, zelfs in zijn oor.

Dat kriebelde enorm. Toen de rest van de familie schoorvoetend genaderd was, werden die ook aan alle kanten uitgebreid besnuffeld door overgevoelige olifanten slurven van verschillende maten. Vervolgens lieten de oudste dieren zich ook voor hen door de poten zakken, om zich laag te maken en wachtten ze tot de rest van het piramidegezin op hun rug zou gaan zitten. Nu zaten ze allen op koninklijke hoogte elkaar aan te kijken. Tranen branden in hun ogen van ontroering en trots dat deze imposante machtige dieren hen overduidelijk hun vriendschap hadden aangeboden. De kudde verwijderde zich van het water en met de mensen familie op hun rug kuierden ze oostwaarts.

Uw email wordt enkel gebruikt voor overleg over de betreffende review

Wordt getoond bij de review

Er zijn nog geen reviews over dit boek