Voorkant
Voorkant cover
Achterkant
Achterkant cover

Berichten uit Kandahar

Auteur

Frits Heukers

Uitvoering
Paperback
Prijs
19 ,50
Verzending
Gratis verzending in Nederland en België
Levertijd
Twee tot vijf werkdagen
(Nederland en België) (Past door brievenbus)

Samenvatting

In Afghanistan zijn ongeveer tweeduizend Nederlandse militairen actief. Het meest bekend is de Nederlandse task force in Uruzgan. Ook zijn Nederlanders werkzaam op het ISAF hoofdkwartier in Kabul en op het regionale commando Zuid in Kandahar. Even ten zuiden van de stad Kandahar ligt het kamp Kandahar Airfield (KAF). Hoe is het om een half jaar met meer dan 20.000 militairen en burgers te wonen en werken op KAF? Naast persoonlijke ervaringen en het dagelijkse leven op een internationaal militair hoofdkwartier, beschrijft Frits Heukers in dit boek de presidentsverkiezingen van 2009 en de opbouw van de Afghaanse overheid en rechtstaat.

Over de auteur

"Ik ben getrouwd en woon samen met mijn vrouw en drie kinderen in Assen. Na mijn studie economie heb ik tien jaar gewerkt voor het Ministerie van Financiën. Vanaf 2003 werk ik bij de provincie Drenthe, waar ik me bezig houd met regionaal economische ontwikkeling. Daarnaast ben ik na het vervullen van de dienstplicht altijd reserveofficier gebleven. In die rol ben ik in 2009 een half jaar op uitzending in Afghanistan geweest. Op de stukjes die ik vanuit Afghanistan elke week naar huis stuurde werd door iedereen zo enthousiast gereageerd, dat ze nu zijn gebundeld in dit boek."

Productinformatie

ISBN
9789460894305 / 978-94-608-9430-5
Uitgeverij
Boekscout
Verschijning
05-03-2010
Taal
Nederlands


Uitvoering
Paperback
Pagina's
118
Formaat
12,5 x 20 cm
Illustraties
Ja

Inkijk

Even voor tienen komen we aan in Qalat. We hebben afspraken met het (Amerikaanse) PRT, maar vallen met de neus in de boter. Er is namelijk een overleg met twee dorpsoudsten en een provinciale leider. Bijgestaan door een tolk is dit een mooie gelegenheid om rechtstreeks van belangrijke vertegenwoordigers van de bevolking te horen wat men bezighoudt. Dat blijkt eigenlijk maar één ding te zijn. De bevolking is ruim dertig jaar oorlog meer dan zat. Men wil eindelijk vrede en veiligheid. De Taliban is helemaal niet populair, maar wel gevreesd. Alle drie de mannen worden namelijk regelmatig bedreigd en kunnen zich eigenlijk niet buiten hun dorp begeven vanwege de onveiligheid. Zabul is een van de armste provincies van Afghanistan (dan heb je dus echt niets meer), maar werk en scholing komen pas op de tweede en derde plaats. Iedere keer als het gesprek een andere kant opgaat, brengt men het terug op het thema veiligheid. Het gaat er bij hen niet in dat de Amerikanen in 2001 in twee maanden de Taliban het land uitschopten en dat ISAF er anno 2009 maar niet in slaagt de situatie verder te verbeteren. Ik leg uit dat wij de Taliban niet kunnen verslaan. Dat kunnen de Afghanen alleen zelf als ze vertrouwen krijgen in hun eigen overheid. Een overheid die hen meer moet bieden dan de Taliban. Ik begrijp hun frustratie overigens heel goed. Veel kunnen wij hen niet bieden. Iedere keer zien ze andere gezichten en veel vooruitgang zien ze niet. Die vooruitgang is er overigens wel, maar het gaat met heel kleine stappen.

Uw email wordt enkel gebruikt voor overleg over de betreffende review

Wordt getoond bij de review

Er zijn nog geen reviews over dit boek