Valentijn in het Regenboogland
De wonderbaarlijke avonturen van een elfjarige jongen in een sneeuwwereld...

Valentijn is een elfjarige jongen en houdt van sneeuw. Op een avond hoort hij van zijn vader dat de koning van Rotamoende met zijn koets en vliegende paarden naar de sneeuwprinses wil vliegen om het sneeuwwolkenrijk te overstromen. Valentijn vertelt zijn sneeuwman in de tuin wat de koning van plan is. Deze vraagt de regenboogkinderen, die in een regenboog wonen, om hulp. Ze nemen Valentijn mee naar het wolkenrijk van de sneeuwprinses. Maar daar is de koning al lang met zijn verderfelijk werk begonnen. De sneeuw smelt al en Valentijn en zijn vrienden moeten zeven avonturen doorstaan voordat ze eindelijk de sneeuwprinses vinden, die in groot gevaar is.

Helga Kairies-Hofstra groeide op in het mooie dorpje Witmarsum. Ze was heel trots toen ze op de basisschool een tien kreeg voor een opstel en de juf het voorlas in haar klas. Als kind werd ze meestal gezien met een boek in haar hand. Annie M. G. Schmidt was haar favoriete schrijfster. Ze speelde graag theater en las enthousiast de sprookjes van Hans Christiaan Anderson en de gebroeders Grimm. Het was dus geen wonder dat ze dit fantasieverhaal 15 jaar geleden voor haar kleinzoon schreef. Voor haar kleindochter bedacht ze een sciencefictionverhaal. Het boek Tussen 2 Dimensies verscheen in 2020 en de heruitgave in 2021. Ze schrijft gedichten, fictie en fantasieverhalen en ontving in 2007 het diploma voor de correspondentiecursus kinder- en jeugdboekenauteurs bij ILS in Hamburg. Voor een volkstuinvereniging schreef ze van 2007 – 2012 persberichten. Ze is getrouwd, heeft kinderen en kleinkinderen en woont in Makkum, waar ze een van de zeven schrijfsters was van een creatieve schrijversclub die in 2017 hun eerste boekje Dinsdag Prikkels hebben uitgegeven.

Valentijn droomde net dat hij kon vliegen en voelde zich heel licht. Hij had het gevoel dat hij gedragen werd. Langzaam opende hij zijn ogen om ze dan weer te sluiten. Het een of ander schepsel droeg hem weg. Waarschijnlijk droomde hij nog en als dat zo was, kon hij de ogen ook weer openen. Voorzichtig loerde hij door een oogspleet en zag vier mannetjes in ruimtepakken. Ze hadden hem bij zijn armen en benen gegrepen en sleepten hem weg. Maar hij zag Flockie en Stormwind niet en werd bang. Hij vond eerst zijn stem terug toen ze hem op de grond legden. Een groot ruimteschip stond op de rotsachtige bodem en drie buitenaardse wezens liepen druk heen en weer. “Waar zijn mijn vrienden en wat willen jullie van mij?” vroeg hij. Een mannetje in een rood ruimtepak zei met een robotstem: “Ik ben kapitein Morsus en wij komen van de planeet Mars. Hier is onze luchthaven met de landingsbaan. Vanaf hier starten we onze vluchten naar Mars en terug. De rode stenen hebben we van onze planeet meegebracht. In ruil daarvoor nemen we soms voorwerpen van hier mee die we bij ons onderzoeken. Jullie drieën zijn perfecte objecten. Zoiets zien we niet iedere dag: een mensenkind, een husky en een circuspaard. We zullen met jullie experimenteren en daarna laten we jullie weer vrij.” “Nee!” schreeuwde Valentijn. “Dat willen we niet! Laat ons onmiddellijk weer vrij. Overigens is Stormwind helemaal geen circuspaard, hoe komt u erbij?” “Oh nee, maar dat maakt geen verschil hoor, paard is paard.” Ze pakten hem op en sleepten hem het ruimteschip in. “Welkom aan boord,” blafte Flockie en Valentijn verstomde. “Flockie,“ zei hij nadrukkelijk, “Flockie, we zijn in groot gevaar, we moeten onmiddellijk iets doen, anders landen we op Mars.” Hij probeerde na te denken, maar er kwam niets in hem op. De kapitein had plaatsgenomen en zei: “Alles klaarmaken voor de start. Is alles okay stuurman?” Deze zei na een lange pauze: “Ik zie hier storingen op mijn instrumententafel. We kunnen nog niet vliegen omdat er noodweer op komst is.”