INDIAN SUMMER IN NORMANDIË

Indian summer in Normandië is een fictief misdaadverhaal. Roderick beoefent een zeer lucratieve bijverdienste als drugstrafikant voor de maffia. Hij kan echter de verleiding naar grotere verdiensten niet weerstaan. Hij steelt een vracht cocaïne en gaat voor eigen rekening werken. Dat loopt echter volledig faliekant af en hij sleurt daarbij andere personen mee in zijn debacle, waaronder zijn vriendin Cécile. Roderick probeert toch nog te redden wat kan, maar zal hij hierin slagen? Het verhaal speelt zich voor het grootste deel af in het prachtige Normandië, in en om de kustplaatsen waar de geallieerden in 1944 aan land kwamen. Naast een gezonde dosis spanning is het verhaal ook niet gespeend van een vleugje erotiek.

"Ik ben geboren in de Oost-Vlaamse gemeente Oosterzele in 1938. Mijn beroepsleven voltrok zich bij de spoorwegen. Nu ben ik gepensioneerd en woon te Overmere. Na mijn Herinneringen besloot ik om eens iets anders te schrijven. Mijn roman Fran, een bewogen leven, uitgegeven door Boekscout in 2009, werd goed geapprecieerd door de lezers. Ditmaal gooide ik het over een andere boeg en schreef het misdaadverhaal Indian summer in Normandië. De recensente vindt het boeiend, interessant en goed voor publicatie bij Boekscout."

Roderick was zich van geen kwaad bewust en respecteerde de aanbevolen snelheden op de D514. Hij kwam het dorp Longues-sur-Mer binnen en volgde de wegwijzer naar de ‘Batterie allemande’. Een bochtige, smalle asfaltweg van ongeveer twee kilometer lang, leidt naar het terrein van de Duitse batterij. Na de laatste bocht keek hij even argeloos in de achteruitkijkspiegel van de wagen en hij schrok zich dood! De donkerkleurige terreinwagen kwam als een dreigend monster en in volle snelheid achter hem gereden! Instinctief gaf Roderick plankgas om te kunnen ontsnappen. Tevergeefs echter, de terreinwagen haalde hem in en met zijn versterkte voorbumper, ramde hij achteraan de wagen van Roderick! Roderick had geen controle meer over zijn stuur en werd met zijn auto in de struiken naast de weg geduwd. Ik ben verloren, flitste het door zijn hoofd. Die kerels zullen geen genade tonen. Maar toch primeerde nog het instinct tot zelfbehoud. Roderick opende vlug de deur van de auto en holde weg, zo rap hij kon, dwars door de omliggende velden. Fausto en Leonardo liepen hem niet achterna, integendeel. Ze bleven zitten in de terreinwagen, die Fausto nu in vier maal vier schakelde en er als een bolide mee door het veld ploegde. Al vlug hadden ze Roderick klem gereden die, uitgeput van het rennen, op de grond was neergezegen. Leonardo was als eerste bij hem, trok hem recht en gaf hem een enorme vuistslag op zijn neus. Het neusbeen van Roderick kraakte en het bloed spoot uit zijn neusgaten. Door de klap was Roderick terug neergevallen en nu kwam ook Fausto aangelopen die hem, met zijn puntige schoen, een harde trap in de ribben gaf. De ribben van Roderick kraakten eveneens en de schop deed hem huilen van de pijn.