Luna en Tommy en hun avonturen in de computerwereld

De Grote Nul en de Grote Eén, de leiders van de computerwereld, hebben ruzie. De Grote Nul is namelijk vreselijk jaloers en wil niet meer samenwerken met de Grote Eén. Daardoor loopt alles fout wat maar fout kan gaan en niemand weet een oplossing te bedenken. De Grote Eén hoopt dat mensenkinderen dat wel kunnen, omdat die veel fantasie hebben. Luna en haar broertje Tommy worden de computerwereld ingelokt en beleven daar de spannendste avonturen. Zo moeten ze ontsnappen uit een kerker, reizen in een holle boomstam en heel veel geheime codes oplossen. Zou het de twee kinderen lukken om de computerwereld te redden?

Martine Faber is een nieuwsgierige oma die zo graag eens een kijkje zou willen nemen in de wereld achter het computerscherm… In het echte leven kan ze dat niet, maar al schrijvend kan ze wel al die avonturen beleven. Martine schrijft en regisseert al jaren toneelstukken voor zowel volwassenen als kinderen en heeft sinds kort ook een thriller achter haar naam staan. Nu debuteert ze met dit leuke en spannende kinderboek.

Ze tuurden gespannen naar het computerscherm en even later begon het handje weer te wenken. Het kwam nu zelfs dichter naar hen toe en de bewegingen werden steeds duidelijker. Daarna ging het handje weer een stukje naar achteren en wenkte opnieuw. Luna en Tommy keken elkaar aan. ‘Waarom zou hij dat doen?’ vroeg Luna. ‘Geen idee,’ zei Tommy. Op dat moment zag hij vanuit zijn ooghoek wilde bewegingen op het scherm, alsof het handje opnieuw hun aandacht wilde trekken. ‘Kijk hem nou te keer gaan.’ Tommy lachte en wees met zijn hand naar het wild springende handje. ‘Doe eens rustig, jij.’ Hij wilde nog meer zeggen, maar tot zijn verbazing gleed zijn hand een stukje door het scherm van de laptop heen. Het handje sprong enthousiast op hem af en schudde hem de hand. Even trok hij aan Tommy’s hand, zodat die bijna tot zijn schouder door het scherm ging. Daarna liet het handje Tommy los, draaide zich weer om en ging een stukje verder, voor het zich weer naar hen omdraaide en opnieuw wenkte. Luna had met open mond zitten kijken hoe eerst een vinger en daarna de hele arm van Tommy door het scherm heen prikte. ‘Hij wil dat we met hem meegaan, geloof ik,’ zei Tommy met een grote grijns. Hij duwde ook zijn hoofd erdoor. Snel stapte hij helemaal door het scherm. Luna zag het gebeuren en wist niet wat ze moest doen. ‘Kom,’ schreeuwde Tommy enthousiast. Luna aarzelde, maar de nieuwsgierigheid won het. Bovendien kon ze haar broertje toch niet alleen laten gaan? Oma en opa zouden haar nooit geloven als ze vertelde hoe en waar Tommy was verdwenen. Ze ging aarzelend met haar hand naar het scherm, voelde voorzichtig met haar vingertoppen en ja hoor, ook zij kon haar hand er zo doorheen duwen.