Ongecensureerd
Wat als je erachter komt dat je vriend psychosegevoelig is?

In Nederland, in een bosrijke omgeving, staat het hotel waar Sacha van Leeuwen woont en werkt. Sacha is een 30-jarige single vrouw die, na een verdrietige periode waarin ze haar psychologiestudie afgebroken heeft, terecht is gekomen in Forest hotel. Ze werkt als receptioniste en medewerkster bediening in het kleine hotel waar ook Samantha, Matthijs en Ellen werken. In het hotel ontmoet Sacha Gijs Janssen, een gast waar ze onmiddellijk verliefd op wordt. Maar is dat wel zo? Deze verliefdheid krijgt geen kans om te ontwikkelen in iets moois, want haar verleden blijft haar achtervolgen.

Saskia las al van jongs af aan alles wat los en vast zat. Ze werkte zowel in Ierland als in Nederland met kinderen. Jarenlange ervaring en werkplezier deed ze op in het onderwijs en de horeca. De nieuwsgierigheid om mensen te duiden en te begrijpen waren de voedingsbodem voor dit verhaal. Daarnaast hoopt ze psychosegevoeligheid uit de taboesfeer te halen. Saskia is dol op reizen en woont in de Zeeuwse hoofdstad Middelburg.

Ik draai mij half om en zie dat Joris mij achterop rijdt. Joris is de vriend van Samantha. Het is waanzinnig om te zien hoe gelukkig die twee zijn; er is niemand die ik dit meer gun dan Sam. "Hai Joris! Ja, maar jij bent natuurlijk niet veel gewend door dat suffe kantoorbaantje van je!" reageer ik prompt. Joris is eigenaar van een goedlopend ICT-bedrijfje. Natuurlijk doet hij veel meer dan de hele dag een beetje suf naar een computerscherm lopen staren, maar plagen en uitdagen vind ik nu eenmaal het mooiste wat er is... "Prima, we doen een wedstrijd! roept Joris direct. Kijk, dat vind ik super aan hem. Hij is nooit vervelend en altijd sportief. Terwijl we bespreken waar de start en waar de finish is, heb ik de tijd om eens goed naar hem te kijken. Joris is vijfentwintig, heeft kastanjebruine krullen en groene ogen. Hij is ongeveer even lang als ik ben en door veelvuldig sportschoolbezoek en rondjes fietsen niet onaardig om te zien. In gedachten complimenteer ik Sam; dat heeft ze helemaal niet slecht gedaan! Joris heeft volgens mij wel door dat ik hem aan het uitchecken ben, want hij lacht lief naar mij. "Goedgekeurd Sas?', vraagt hij op een uitdagende toon. "Nou, helemaal hoor", lach ik terug, "Nu nog zien te winnen met die knappe kop van je!" Ik stap op mijn Giant en begin vaart te maken: ook Joris fietst fanatiek naast mij. Ik ben in het bezit van een goede conditie door mijn werk en fiets gemiddeld drie keer per week een kilometer of vijfentwintig. Na een meter of vijfhonderd merk ik dat Joris sneller dan mij gaat. Hij zet mij op een kleine afstand. Joris is niet het enige wat ik zie als ik rechts naast mij kijk.....