Samenvatting
Dit fictieve verhaal speelt zich grotendeels af einde jaren tachtig van de vorige eeuw en beschrijft de niet alledaagse driehoeksrelatie tussen een achttienjarige jongen, die net begonnen is zijn eigen seksualiteit te ontdekken, met twee iets oudere broers waarvan eentje wel en de andere niet op jongens valt. Onvoorwaardelijke liefde, erotiek, een beetje BDSM ‘light’, maar bovenal vriendschap en vertrouwen zijn de draad door dit verhaal dat zich over een tijdsspanne van zo’n tien jaar uitstrekt. Wie op zoek is naar porno of zware SM blijft hier wel op zijn honger zitten!
Over de auteur
Felix van Wezel (68) heeft voor zijn pensionering jaren als productieleider in de energiesector gewerkt voor meerdere multinationals. De laatste jaren van zijn carrière was hij eindverantwoordelijke voor de opleiding en bijscholing van werknemers in de sector. Hij is alleenstaand en woont in de Kempen samen met zijn twee honden. Het idee voor zijn eerste roman, Tim, is ontstaan tijdens een aantal lange winteravonden toen allerlei coronabeperkingen het normale leven op zijn kop zetten.
Inkijk
Dieter keek me lachend aan: “Traditie, welke traditie? Dat zelfverzonnen verhaaltje heeft hij mij een jaar geleden ook wijsgemaakt. Toen heeft hij mij ook ingepakt en heel de nacht laten spartelen!”
“Jij oplichter!” riep ik tegen Tim.
“En, so what? Je hebt nooit gevraagd om losgemaakt te worden. Je kon weliswaar niet weg, maar ik had niet de indruk dat je dat echt erg vond.”
Dat was natuurlijk niet gelogen! Ik keek veelbetekenend naar Dieter en naar het touw en hij knikte. We vlogen met twee tegelijkertijd op Tim af en met veel moeite konden we hem in bedwang houden en stevig inpakken. Het resultaat oogde niet zo fraai en leek weinig op Shibari, maar het was wel effectief, want hij lag daar compleet hulpeloos te kronkelen voor zover dat nog mogelijk was en dat was het bijzonderste. We hadden zijn handen op zijn rug gebonden en vastgemaakt aan zijn eveneens samengebonden enkels in een zogenaamde ‘hogtie’. Voor de eerste keer had Dieter mijn kant gekozen en niet die van zijn broertje.
“Dieter, help me dan, we moeten deze opstand van ons knaapje snel de kop indrukken!” riep Tim.
Dieter haalde zijn schouders op en schudde zijn hoofd: “Nee, broertje, deze keer niet.” Daarvoor kreeg hij van mij dan ook een welverdiende knuffel. We gingen naast Tim op de grond liggen en Dieter en ik gaven mekaar heel demonstratief een tongzoen. Tim wrong zich in allerlei bochten, maar tevergeefs. Onze ‘shibari’ hield stand. Om de overgebleven tijd nuttig te besteden hebben Dieter en ik nog wat liggen worstelen en Tim mocht enkel maar toekijken. Ik wist dat hij daar opgewonden van werd, maar hij kon in zijn toestand helemaal niks doen. Pas tegen dat het tijd werd om richting station te vertrekken hebben we hem terug losgemaakt, maar wel pas nadat ik van hem nog een extra zwoele tongkus had gekregen.
