Super goed boek!
Samenvatting
Wat als je je ogen opent en opnieuw een baby bent?
Na 85 jaar gelukkig te hebben geleefd, was het haar tijd om los te laten, haar tijd om door te reizen. Maar nu ligt ze hier. Met een hoofd vol herinneringen, een hart vol gevoel en een ziel vol ervaring. Terwijl de jaren voorbij kruipen en ze opgroeit, leert ze het leven waarderen en verwerkt ze alles wat ze heeft meegemaakt.
Het glazen flesje met de blauwe vloeistof, dat ze jaren geleden kreeg, begeleidt haar op haar reis en stelt haar voor aan nieuwe werelden. Dit stukje magie leert haar belangrijke lessen. Maar net als ze haar draai begint te vinden, brengt dit glazen flesje haar een bijzondere ontmoeting.
Over de auteur
Emma Voermans, 17 jaar, woont samen met haar ouders en zusje in het Brabantse Dongen. Altijd is ze creatief bezig. Of het nu tekenen, schrijven, dichten of handwerken is, het maakt niet uit. Creatief zijn, is voor haar dé manier om haar positieve en fantasierijke wereld met anderen te delen. Ze kijkt vol verbeelding en nieuwsgierigheid naar alles om haar heen, om dit vervolgens met wijsheid en kennis vast te leggen in woorden.
Productinformatie
- ISBN
- 9789464681246 / 978-94-646-8124-6
- Uitgeverij
- Boekscout
- Verschijning
- 07-10-2022
- Taal
- Nederlands
- Genre
- Romans
- Uitvoering
- Paperback
- Pagina's
- 256
- Formaat
- A5
- Illustraties
- Nee
Inkijk
Op dat moment vervaagt alles. Ik sta stil en alles om me heen wordt lichter. Alles lijkt langzaam te bewegen en steeds verder weg te trekken. Als een hemel waaruit de ochtendmist verdwijnt.
Helderblauw licht schijnt vanuit mijn jaszak. Ik pak het flesje eruit. Helder licht schijnt vanuit mijn hand. Het omringt me. Een blauwe waas die als een soort beschermende, liefdevolle deken over me heen hangt. Ik sluit mijn ogen en haal diep adem. Het is stil om me heen. Doodstil. Als ik mijn ogen open, sta ik in een witte ruimte. Ben ik weer terug in dé witte ruimte. Zonder muren, zonder plafond, zonder vloer, zonder begin en zonder eind. Terug van weggeweest. Mijn hart gaat tekeer en mijn hoofd houdt het allemaal niet meer bij. Dat hoeft ook niet. Ik plaats mijn hand op mijn hart en accepteer dat ik niet alles kan volgen.
In de verte trekt iets mijn aandacht. Een soort flikkerend licht is wat ik zie. Met alles wat ik in me heb, kijk ik. Ik kijk. Ik kijk tot dat ik zie.
Mijn hart slaat een slag over en mijn ogen vullen zich met tranen. Daar in de verte zie ik het licht. Het diepe groene licht. Zijn licht.
Het heeft ons terug bij elkaar gebracht. De eerlijkheid naar mezelf, de realisatie dat hij al in mijn leven was, brengt ons weer samen. Ik ren. Ik ren de benen uit mijn lijf. Ik ren harder dan ooit te voren. Alle weerstand van de lucht, van de mist, van de wolken, alle weerstand kan ik aan. Niets houdt me nog tegen naar hem toe te gaan.
Reviews (3)
Het is goed geschreven. Het verhaal neemt telkens een nieuwe wending aan die je opnieuw benieuwd maakt naar het vervolg van het verhaal. Kortom, echt een top boekkie
Bijna elk hoofdstuk wordt poëtisch samengevat door een gedicht op het einde. Hierdoor drongen de gebeurtenissen erg sterk tot mij door. Ik vond het prachtig om Anna nog zo te zien groeien en zoveel te zien leren, ook al had ze al een heel leven achter de rug. Ik werd wel erg benieuwd naar hoe het met Ada’s zus verder liep, aangezien we sinds haar vlucht in het vliegtuig niets meer van haar hebben gehoord. Ik kan niet wachten tot het vervolg uit komt!