Dans met het verleden

Wanneer de dertienjarige Layla met haar ouders verhuist naar een nieuwe stad, heeft ze het als nieuwkomer niet gemakkelijk op school. Op het ogenblik dat de aanhoudende pesterijen dreigen te ontsporen, krijgt ze hulp uit onverwachte hoek. Shane springt voor haar in de bres en vanaf dat ogenblik worden ze beste vrienden. Hun vriendschap groeit langzaam uit tot een voorzichtige jeugdliefde. Wanneer door een noodlottige gebeurtenis hun wegen zich scheiden, verliezen ze elkaar uit het oog. Tien jaar later kruisen hun paden zich opnieuw. Layla maakt van de gelegenheid gebruik om antwoord te krijgen op de vragen die haar na al die jaren nog steeds bezighouden.

Kimberley Gezels (32) woont samen met haar partner en hun drie kinderen in Koekelare, West-Vlaanderen (België). Naast de liefde voor haar gezin is ze gepassioneerd door boeken en heeft ze het grootste plezier in het creëren van nieuwe verhalen. Na 'Bevrijd me' en 'Het weeshuis', is 'Dans met het verleden' de derde roman die verschijnt van haar.

Ik zag hem glimlachen. Zou hij eindelijk doorhebben dat ik hem maar wat aan het plagen was? Net toen hij dichterbij kwam, verloor ik mijn evenwicht. Ik wankelde en de lach die ik vanuit het diepste van mijn lichaam naar boven voelde borrelen explodeerde tot een lange, hese lach voordat ik kopje onder ging.

Shane stond ineens heel dichtbij en stak me de hand toe. Ik zag er waarschijnlijk uit als een verzopen kat, maar het kon me niet deren. Ik nam zijn hand vast en hij trok me niet bepaald zachtzinnig overeind.
Ik vloog praktisch tegen zijn borst aan, waardoor ik zijn armen om me heen voelde om ons evenwicht te kunnen bewaren. De lucht werd uit mijn longen geperst en ik keek lachend naar hem op. We konden met moeite ons evenwicht bewaren en ook Shane was ondertussen kletsnat.
Zijn blik gleed van mijn ogen naar mijn lippen en het voelde alsof de aarde stopte met draaien. Alles stopte, behalve het hier-en-nu. Het enige wat ik voelde was het bonken van mijn eigen hartslag in mijn oren en ik werd me intens bewust van zijn armen om mijn middel en zijn ernstige, brandende blik op me.
Instinctief ging ik op mijn tenen staan en drukte ik mijn lippen op die van hem.
Ik voelde hem verstijven en hij keek me verward aan. Ik trok me terug en keek hem nadenkend aan. Meer tegen mezelf dan tegen hem, zei ik mompelend: ‘Dit is toch niet hoe een eerste kus aanvoelt, toch? Sommige meisjes uit mijn klas zeggen vaak wel dat dit…’
Meer kon ik niet uitbrengen, want Shane omvatte met zijn hand de zijkant van mijn gelaat en liet zijn lippen opnieuw zachtjes op de mijne neerkomen.
Wat ik eerder niet voelde, voelde ik nu wel. Nu hij me terug kuste, voelde ik hoe mijn lichaam zich dichter naar hem boog en hoe de vlinders in mijn buik begonnen rond te fladderen.