Een eerlijk verhaal ,waarbij de schrijver zijn worsteling ,maar ook zijn acceptatie met zijn ziekte en wat er verder bij kwam liet mee maken! Voor velen ook een steun geweest in vergelijkbare situaties!
Verder met en zonder
Een boekje open over een burn-out vs prostaatkanker
- Auteur
-
Peter Altena
- Uitvoering
- Paperback
- Genre
- Ervaringsverhalen
- Reviews
- 4,5 / 5 (2 reviews )
- Prijs
- € 24 ,50
- Verzending
- Gratis verzending in Nederland en België
- Levertijd
-
Twee tot vijf werkdagen
(Nederland en België)
Samenvatting
In deze korte verhalenbundel geeft de schrijver u een inkijkje in zijn dagelijkse beslommeringen tijdens een, door ernstige ziekte getekende, periode in zijn leven. Hij gaat het gevecht aan met zijn gedachten, ideeën, hersenspinsels en goochelt daarbij met woorden en woordgrappen.
Open en eerlijk schrijft hij over de impact die zijn ziekte op hem, zijn gezin en zijn omgeving heeft. De intentie van de schrijver is lezers in soortgelijke situaties te steunen en het gevoel van herkenning aan te reiken.
Je proeft in zijn verhalen de strijd om gevoelens en afdwalende gedachten op papier te zetten.
Het is hem op wonderbaarlijke en onnavolgbare wijze gelukt!
Over de auteur
Peter Altena (1961) werd geboren in Utrecht en verhuisde op negenjarige leeftijd naar Winschoten om uiteindelijk in Onstwedde, waar ook hun twee dochters zijn geboren, te settelen met Gea, zijn vrouw.
Na diverse banen belandde hij uiteindelijk in 1987 op zijn plek in de timmerindustrie, waar hij opklom tot ‘vakman’ en later op eigen kracht zijn MBO diploma behaalde.
Al sinds zijn Mavo-tijd heeft hij er genoegen in gehad korte verhalen en gedichten te schrijven. Na een burn-out gevolgd door prostaatkanker heeft hij getracht dit te beschrijven en een korte tijd op zijn eigen site te plaatsen, zodat velen konden meelezen en meeleven. Op dezelfde wijze heeft hij het hier verwoord.
Hij nodigt u uit deze reis van ups en downs met hem mee te gaan.
Na diverse banen belandde hij uiteindelijk in 1987 op zijn plek in de timmerindustrie, waar hij opklom tot ‘vakman’ en later op eigen kracht zijn MBO diploma behaalde.
Al sinds zijn Mavo-tijd heeft hij er genoegen in gehad korte verhalen en gedichten te schrijven. Na een burn-out gevolgd door prostaatkanker heeft hij getracht dit te beschrijven en een korte tijd op zijn eigen site te plaatsen, zodat velen konden meelezen en meeleven. Op dezelfde wijze heeft hij het hier verwoord.
Hij nodigt u uit deze reis van ups en downs met hem mee te gaan.
Productinformatie
- ISBN
- 9789464684520 / 978-94-646-8452-0
- Uitgeverij
- Boekscout
- Verschijning
- 17-02-2023
- Taal
- Nederlands
- Genre
- Ervaringsverhalen
- Uitvoering
- Paperback
- Pagina's
- 346
- Formaat
- 17 x 24 cm
- Illustraties
- Nee
Inkijk
Het is een lang verhaal geworden. Langer dan ik het mij in het begin, nu ruim 24 maanden geleden, had voorgesteld. Helemaal in het begin heb ik ook geschreven dat dit soort verhalen soms afgerond worden door iemand anders dan diegene die er een begin mee maakte. Om de simpele reden dat de kanker het laatste woord heeft. Dat is echter niet helemaal waar als u mag en wilt geloven. Ik blijf erin geloven dat God het laatste woord heeft. En ja, ook hier en nu laat ik eenieder weer vrij om dat niet zo te zien.
Op de lange weg die ik, en wij als gezin hebben afgelegd, zijn er vele afslagen gepasseerd, we hebben er vast enkele gemist. Naast een vrij agressieve tumor op de verkeerde plek, is er ook nog het tastbare gevolg van een burn-out. Nu wil ik daar niet te veel nadruk op leggen. Het is aanvaardbaar, althans de meeste tijd dan. Alleen soms en net te vaak merk ik dat er een kwetsbare plek is achtergebleven. Een karakter heb je en dat valt niet te veranderen. Wat mijn idee daarover is heb ik al eerder verteld. Je kunt er mee leren omgaan zoals met autorijden wanneer de wegen glad zijn. Die gladheid kunnen we niet oplossen. We kunnen er wel onze snelheid en ons weggedrag op afstemmen. Het gaat mij steeds beter af om mij niet in te laten met zaken waar ik niets aan kan veranderen. Zeker, ik zie ze dezelfde fouten maken die ik ze zo vaak heb zien maken. Het is nu evenwel niet meer aan mij er wat aan te doen. Zo is één van mijn motto’s dat ieder mens recht heeft op de eigen fouten. Toch heb ik nog altijd de neiging er iets van te zeggen.
Reviews
De verhalen van peter altena hebben mij op prive gebied geraakt, omdat familie lid (inmiddels overleden) in dezelfde situatie heeft gezeten.