Twee tot vijf werkdagen
(Nederland en België)
(Past door brievenbus)
Samenvatting
Manon woont samen met haar cavia en kat in een fijn, oud en groot huis. Veel te groot voor haar alleen. Maar na een relatie van tien jaar neemt ze geen genoegen meer met de eerste de beste kerel. Manon is werkzaam als theaterdocent en theaterspeler. Haar liefdesleven begint aardig op een toneelstuk te lijken. Ze flirt er op los en gaat soms vol op haar bek. Ze knapt af wanneer mannen denken dat ze een magneet is. Bij te veel aftershave maakt ze kotsgebaren, opdringerige sms’jes zorgen ervoor dat ze niet meer reageert en een verkeerd boeket gaat regelrecht de pedaalemmer in. Om eerlijk te zijn weet ze zelf ook wel dat geen man het goed kan doen. In ieder geval nu nog niet. Dus nog een paar kneuzen te gaan, zodat ze kan schrijven. Schrijven tijdens volle maan.
Over de auteur
"Nu mijn verhalen zijn gebundeld, realiseer ik me dat ik als kleine meid ook al dol was op schrijven. Ik kreeg van Sinterklaas een notitieboekje dat binnen een week al vol stond met gevoelige teksten en gedichten. En voor mijn verjaardag wilde ik een dagboek met een slotje. Nu ben ik dertiger, mijn leven vuriger, de liefde moeilijker en dus mijn verhalen krachtiger. Het is tijd om te delen, ontvang de sleutel en lees."
Ondanks alle jeuk door de eerdere slijmerige ervaringen, keek ik uit naar mijn nieuwe date.
Hij werkte immers bij de politie, het pittige handboeien-gevoel zag ik wel zitten. Toen ik bij binnenkomst het in gelei geranium vaasje kreeg, hoopte ik dat dit een grapje was. Maar toen hij benoemde dat de rode kleur van de gelei de kleur van de liefde moest voorstellen, wilde ik meneer de agent meteen een zetje naar buiten geven. Terwijl ik tijdens het koffiezetten zijn adem in mijn nek voelde en hij me zelfs naar de wc achtervolgde, bedacht ik me hoe ik hem na de eerste kop koffie fatsoenlijk mijn huis uit zou krijgen. Als optimist bleef ik lief en toen hij me vroeg of ik even mijn eigen woonkamer wilde verlaten, omdat hij een verrassing voor me had, deed ik dat.
Zag het boekje liggen bij de tandarts en ben erin gaan bladeren. Echt lachen! Die Manon lijkt me een leuke dame. In ieder geval haar schrijftaal bevalt me wel. De mannen zijn wel echte stumpers, maar met lichtelijke zelfspot durft ze ook eerlijk en sarcastisch over haar zelf te schrijven. Aanrader, ook voor mannen. Zelfs een beetje leerzaam.
Geschreven
door Remco op 15-11-2011
Ik heb je boek met veel plezier gelezen. Mooi, grappig en vlot geschreven. De verhalen zijn verrassend en rechdoor zee. Ben benieuwd naar je volgende boek! Wanneer kunnen we die verwachten?