Voorkant
Voorkant cover
Achterkant
Achterkant cover

Nooit geen eiges

Auteur

Bert van de Geijn

Uitvoering
Paperback
Reviews
4,0 / 5 (1 reviews )
Prijs
21 ,99
Verzending
Gratis verzending in Nederland en België
Levertijd
Twee tot vijf werkdagen
(Nederland en België) (Past door brievenbus)

Samenvatting

Rosa Harather van de Geijn (1909) geboren in Oostenrijk kwam via bemiddeling van de RK-kerk als elfjarig meisje voor een paar maanden naar Horssen om aan te sterken. Ze bleef voorgoed en werd een "houwkeind". Alhoewel pleegmoeder Gertje zichzelf soms verontschuldigde met: "Wat niet van eiges is, wordt ook nooit geen eiges" ontwikkelde zich een sterke band met haar pleegouders. Rosa’s leven met twee moeders en twee vaderlanden speelt zich af in een dorpje dat als een uniek sociaal monument beschreven wordt en blijft van begin tot eind vol tegenstrijdige emoties.

Over de auteur

Bert van de Geijn (Horssen 1940) Toen Rosa 95 was, begon ik met het opschrijven van haar vele verhalen met de bedoeling die voor de familie te bewaren. Omdat ik technicus ben en geen schrijver vroeg ik Han om hulp. Hij stelde voor om het tot een boek voor een breder publiek uit te werken. Ik heb menig uurtje met mijn moeder zitten praten om één en ander wat verder uit te diepen en vind dit een goede manier om een veelbewogen leven samen te verwerken. Han Blok (Schiedam 1946) Schrijven is altijd mijn hobby geweest en het uitwerken van de herinneringen van Rosa tot een aangrijpend levensverhaal was een leuke uitdaging. Voor het juiste kader van tijd en plaats heb ik elementen over de twee wereldoorlogen en de sociale geschiedenis van Horssen toegevoegd. Door de vele gesprekken met Rosa en anderen is mijn positieve beeld over dit dorp nog verder versterkt.

Productinformatie

ISBN
9789088341007 / 978-90-883-4100-7
Uitgeverij
Boekscout
Verschijning
14-09-2007
Taal
Nederlands


Uitvoering
Paperback
Pagina's
202
Formaat
12,5 x 20 cm
Illustraties
Ja

Inkijk

"Welnee, ik kan me niet herinneren dat ik ooit een bal of een pop gehad heb. Ja, toch wel, ik heb een keer een mooi zwart popje van het oorlogsfonds gekregen, daar heb ik wel veel mee gespeeld. Verder hadden wij helemaal niks. Als we met elkaar wilden spelen, gingen we naar buiten en dan klommen we in de bomen of we sprongen over de stenen in de beek en zaten elkaar achterna. Mijn moeder had geen geld voor speelgoed. Haar eerste man was al heel jong overleden. Franz Rath heette hij. Moeder was toen nog maar 30. Ze kon zich zelf daarna als jonge weduwe met drie kinderen amper bedruipen en trok bij haar ouders in. Haar vader was schoenmaker en hielp vaak met houthakken in het bos. Op een dag werd hij door de bliksem getroffen en toen zaten moeder en oma samen zonder inkomsten en met drie kinderen. Toen ze 34 was trouwde ze met mijn vader Stephan Harather zodat er weer een kostwinner in huis was. Een jaar later kwam ik. Mijn vader was maar een gewone timmerman en die verdienden vroeger niet zoveel. Hij was bovendien heel vaak en langdurig ziek en dan kreeg hij een kleine uitkering. Maar op een keer toen hij ziek was en toch even een beetje gras voor de koe wilde maaien, hebben ze hem gezien. "Je bent helemaal niet ziek" zeiden ze. Toen kreeg hij geen geld meer en moest mijn moeder zelf bij een boer gaan werken."

Reviews

Uw email wordt enkel gebruikt voor overleg over de betreffende review

Wordt getoond bij de review

door Marcel van den Dobbelsteen op 12-08-2016
Leuk om de verhalen en achtergrond te lezen van de vrouw van de broer van mijn opa. Ook mooi door Han Blok in de tijdsgeest geplaatst.
Prachtig om te lezen en ze is een van de vele Oostenrijkse kinderen die na de eerste wereld oorlog in Nederland zijn gebleven.
Zeker een aanrader voor iedereen met zo'n familielid.