Voorkant
Voorkant cover
Achterkant
Achterkant cover

Zij heeft de koekoek niet meer gehoord

Auteur

Martha Wever

Uitvoering
Paperback
Prijs
21 ,99
Verzending
Gratis verzending in Nederland en België
Levertijd
Twee tot vijf werkdagen
(Nederland en België) (Past door brievenbus)

Samenvatting

Iedereen kent wel iemand die kanker heeft. Wat moet je allemaal regelen als iemand in jouw familie dit overkomt? Bij welke instanties kun je terecht? Met wat voor emoties kun je te maken krijgen en hoe ga je hiermee om? Kies je voor thuisverpleging of toch maar naar een... tja, waarheen?... Zoveel vragen komen er dan op je af. Dit komt allemaal aan de orde in het boek Zij heeft de koekoek niet meer gehoord. Het is een wegwijzer op jouw weg met een patiënt, die je zo dierbaar is, dat je hem of haar de allerbeste zorg wenst die er maar gegeven kan worden.

Over de auteur

"Ik ben geboren in 1946 en woon in Hilversum. 's Winters woon ik in Spanje en tijdens de zomers werk ik nog als verpleegkundige in Nederland. Ik ben tot het schrijven van dit boek gekomen, omdat ik gemerkt heb dat men vrij weinig op de hoogte is van alle handelingen die nodig zijn als men geconfronteerd wordt met terminale zorg. Dit boek is dan ook een wegwijzer voor alle mensen die plotsklaps te maken krijgen met zo’n heftige situatie."

Productinformatie

ISBN
9789460896750 / 978-94-608-9675-0
Uitgeverij
Boekscout
Verschijning
20-08-2010
Taal
Nederlands


Uitvoering
Paperback
Pagina's
210
Formaat
12,5 x 20 cm
Illustraties
Ja

Inkijk

DE BLOEMEN HUILDEN ZELFS.... Vijfenveertigste dag, zondag 23 maart Even na middernacht werd ik wakker en zag moeder naast het bed staan. "Wat is er?",vroeg ik. "Ik ben op de po geweest", zei ze. "Waarom roep je me niet. Dat zou je toch doen?", zei ik. "De po stond hier dichtbij", zei ze. Ik hielp haar om in bed te komen en zag dat er overal urine lag, ook op het tapijt. Ik werd boos en ging kwaad aan de slag met borstel en verdund chloorwater. Daarna heb ik haar helemaal verschoond en de po bij haar weggehaald. "Zo kan dat toch niet doorgaan?", zei ik. "Je bent nu net je eigen moeder. Die zal ook nooit hulp vragen", voegde ik er nog aan toe. Zonder enige reactie ben ik toen maar weer met de moed der wanhoop gaan slapen. Om 3.30 uur werd ik weer wakker en zag dat moeder uit bed wilde. Ik vroeg wat ze wou. "De po zoeken", zei ze. Het werd mij duidelijk dat de toenemende sufheid debet aan haar houding was. "Weet je wat, als ik wakker word, dan geef ik je gewoon de po", zei ik. "Ik wil je niet wakker maken", zei moeder... Nadat ik haar gewassen had en haar bed verschoond, zat ze een poosje in de stoel. Toen ze weer in bed wilde, kon ze niet zonder mijn hulp uit de stoel komen. "Dat komt van mijn knie; die is stijf", zei ze. De knie was niet dik en ook niet rood. Het lopen ging iedere dag slechter. Wat erg, zo’n aftakeling. Ik voel me er machteloos onder. Soms had ik het idee dat zelfs de bloemen buiten huilden...

Uw email wordt enkel gebruikt voor overleg over de betreffende review

Wordt getoond bij de review

Er zijn nog geen reviews over dit boek