Dagboek van een Mortuariummeisje
- Auteur
-
Maria de Buhé
- Uitvoering
- Paperback
- Genre
- Romans
- Prijs
- € 21 ,99
- Verzending
- Gratis verzending in Nederland en België
- Levertijd
-
Twee tot vijf werkdagen
(Nederland en België) (Past door brievenbus)
Samenvatting
Annabel heeft een bijzonder beroep: ze is 'mortuariummeisje'. Zij geeft de laatste zorg aan overledenen. Annabel woont met Robbin in een sprookjesachtig huis, 'Paleis op de Dijk', in een klein gehucht. Zij houden van elkaar, hun kinderen, dieren en van wielrennen. Het leven van Annabel is een aaneenschakeling van vreugdevolle, hilarische en sportieve avonturen. De verdrietige situaties waarmee zij regelmatig, door haar werk, in aanraking komt, lopen hier als een schijnbare tegenstelling doorheen. Mede door de confrontatie met deze ingrijpende, soms diep tragische gebeurtenissen, probeert Annabel op haar eigen wijze uit het leven te halen wat er in zit. Carpe Diem!
Over de auteur
"Als mortuariummedewerkster deed ik een aantal jaren ervaring op in de uitvaartbranche. De vele gebeurtenissen en verhalen waarvan ik (mede hierdoor) deelgenoot werd, inspireerden mij tot het schrijven van dit boek. Gebeurtenissen die niet zozeer het onderwerp van mijn schrijven moesten worden, maar met deze roman heb ik vooral getracht de emoties en sfeer rondom die verhalen te laten voelen, waarbij zeker ruimte is gemaakt voor de nodige humor. Het verslag van een bijzonder beroep."
Productinformatie
- ISBN
- 9789460897931 / 978-94-608-9793-1
- Uitgeverij
- Boekscout
- Verschijning
- 27-08-2010
- Taal
- Nederlands
- Genre
- Romans
- Uitvoering
- Paperback
- Pagina's
- 204
- Formaat
- 12,5 x 20 cm
- Illustraties
- Ja
Inkijk
Annabel hield overigens van de rust in het mortuarium. Ze was gewend aan het geluid van de stilte en zij voelde zich er altijd op haar gemak, ook 's nachts.
Kortgeleden had een verpleegster aan haar gevraagd "wat zij daar beneden, in het morturarium nu precies ging doen", waarbij de hamvraag uiteindelijk was geweest: of zij het niet eng vond, zo alleen beneden? Annabel verbeet haar lachen om de schijnbaar freudiaanse verspreking 'morturarium'.
"Welnee joh", had Annabel glimlachend gezegd, "ze doen niets hoor!"
Toen zij daarna met de brancard over de afdeling liep, hoorde ze een, duidelijk nog levende, patiënt luid snurken en had zij bij zichzelf gedacht: Daar krijg ik nu de kriebels van!
Eenmaal beneden en aan het werk, keek Annabel naar het verstilde, vreedzame gezicht van de overleden vrouw. Hoe zou ze daar ooit bang voor kunnen zijn?!
Nee, eng had Annabel het werken met overleden mensen nooit gevonden. Het was wel wennen geweest in het begin. Haar werk als vrijwilligster in het Hospice was mooi geweest, maar zij wilde meer. Wat gebeurde er allemaal nadat iemand was overleden, 'als de dood was ingetreden'?
Dat geheimzinnige proces, waar ieder mens uiteindelijk voor kwam te staan. Het boeide haar mateloos en ze besloot verder te gaan zoeken, leren en studeren. Uiteindelijk was zij er per toeval achtergekomen dat er soms mensen werden gevraagd voor het mortuarium van het oude Streekziekenhuis.
Hoewel ze niet verwachtte dat zij een kans maakte, had Annabel toch een open sollicitatie gestuurd en tot haar grote verrassing mocht ze bij het hoofd mortuariumbeheer op gesprek komen.
Reviews
Er zijn nog geen reviews over dit boek