Voorkant
Voorkant cover
Achterkant
Achterkant cover

De lijdensweg die liefde heet

Auteur

Chantalle Bink

Uitvoering
Paperback
Prijs
19 ,50
Verzending
Gratis verzending in Nederland en België
Levertijd
Twee tot vijf werkdagen
(Nederland en België) (Past door brievenbus)

Samenvatting

Voor de 27-jarige Lisa stort ineens de wereld in als haar eerste en grootste liefde haar zonder vooraankondiging verlaat. Om grip te krijgen op haar leven, gaat Lisa wekelijks naar een therapeute. Hier maakt ze een reis naar haar verleden die beetje bij beetje blootgeeft waarom zij zich wanhopig vastklampt aan haar ex-vriendin en waarom de weg zo pijnlijk blijkt. Het getraumatiseerde aspect bij de herinneringen speelt een steeds prominentere rol in de therapie. Hierdoor wordt duidelijk hoe Lisa’s belevingswereld in elkaar steekt en waarom zij zich zo afhankelijk maakt van anderen, dat zij zichzelf helemaal wegcijfert.

Over de auteur

"Ik ben Chantalle Bink, geboren te Heerlen in 1982. Naast mijn werk als psychiatrisch verpleegkundige, volg ik een studie psychologie. Ik woon samen met mijn vriendin Bianca en onze vijf katten. Vanaf mijn 14de schrijf ik regelmatig in mijn dagboek. Na de breuk met mijn ex-vriendin besloot ik terug te lezen in herinneringen en het uiteindelijke resultaat daarvan was dat ik mijn verdriet probeerde te verwerken door het onder woorden te brengen, gesteund door geschreven herinneringen."

Productinformatie

ISBN
9789460899621 / 978-94-608-9962-1
Uitgeverij
Boekscout
Verschijning
19-11-2010
Taal
Nederlands


Uitvoering
Paperback
Pagina's
112
Formaat
12,5 x 20 cm
Illustraties
Nee

Inkijk

Ik bekeek de sobere ruimte en voelde mijn stemming erin weergalmen. Het liet me ongemakkelijk voelen, dat hele moment. De stilte, de lege stoel naast me, het enige schilderij aan één van de muren waarop een landschap zichtbaar was en ik me afvroeg wat diegene dacht toen die dat zo vol overgave had geschilderd, de enige plant die iets van verlichting en opbeurends moest geven, haar houding. Ze leek een vriendelijk persoon, ook al was ze voor mij een volledige vreemde. Haar rode, halflange haar, in grove slag rustte op haar schouders, zoals haar hele lichaam in de stoel rustte. Ze keek geduldig en empatisch toe hoe ik het moment overwon haar vraag in woorden te beantwoorden. Haar ogen waren donker, extra benadrukt met eyeliner, wat haar een strengere blik gaf dan de rest van haar gezicht prijs gaf. Ja, hoe kon een mens zo hopeloos worden dat het ineens daar moest zitten en de intense behoefte voelde om het hele levensverhaal op tafel te gooien en het eruit te kotsen als vervuilde het je lichaam. Zo voelde ik me. Ik wilde spuien, haar deelgenoot maken van mijn ellende alsof het verlichting zou brengen. Help me, schreeuwden mijn ogen, maar mijn stem blokkeerde elk woord, want als ik zou beginnen met vertellen, zou ik ook niet meer kunnen stoppen.

Uw email wordt enkel gebruikt voor overleg over de betreffende review

Wordt getoond bij de review

Er zijn nog geen reviews over dit boek