Voorkant
Voorkant cover
Achterkant
Achterkant cover

Dood gewoon weduwnaar
Over rouw en nieuw geluk

Auteur

Chris Pin

Uitvoering
Paperback
Reviews
☆ ☆ 3,0 / 5 (4 reviews )
Prijs
21 ,50
Verzending
Gratis verzending in Nederland en België
Levertijd
Twee tot vijf werkdagen
(Nederland en België) (Past door brievenbus)

Samenvatting

Elk graf heeft zijn eigen verhaal. Op 31 juli 2009 veranderde het leven van de auteur toen zijn vrouw Ursula plotseling overleed ten gevolge van een hersenbloeding. Ze hebben samen twee kinderen. De dood van je partner is een vreselijke ervaring. Mannen houden hun pijn en emoties onder controle en uiten zich moeilijk in het delen van hun gevoelens. Het uiten van gevoelens is echter normaal in een rouwproces. De auteur leerde dat hij verdriet mag hebben. En dat is niet aan tijd, of wat dan ook gebonden. Zal hij ooit weer normaal kunnen functioneren en weer gelukkig kunnen worden?

Over de auteur

"Ik ben geboren op 27 juni 1952 in Utrecht. In 1988 leerde ik Ursula kennen en vijf jaar later trouwden wij. We kregen samen twee kinderen: Krisje (1994) en Fender (1996). Op 31 juli 2009 overleed Ursula ten gevolge van een hersenbloeding. De dood van Ursula was als een schok. Hoe ga ik hiermee om? Hoe moet ik verder? Wil ik nog wel verder? Dat was voor mij het moment om te proberen mijn hoofd weer helder te krijgen. Als hulp daarbij ben ik met het schrijven van dit boek begonnen."

Productinformatie

ISBN
9789460899775 / 978-94-608-9977-5
Uitgeverij
Boekscout
Verschijning
03-12-2010
Taal
Nederlands


Uitvoering
Paperback
Pagina's
182
Formaat
12,5 x 20 cm
Illustraties
Ja

Inkijk

Moederdag 2010 Moederdag één jaar geleden, ontbijt op bed van Krisje en Fender. Zij wisten toen nog niet dat dit hun allerlaatste Moederdag zou zijn. Nu hebben ze het gevierd zonder jou. Dit jaar brachten ze je bloemen, veel bloemen op je graf. Ik zag dat zij het moeilijk hadden. Wat ging er door hen heen? Moederdag zonder hun lieve moeder. Een zondag in het jaar waarop iedere moeder van haar kind of kinderen aandacht krijgt. Een kaartje, een cadeautje, bloemen, even je moeder vasthouden. Toen de kinderen klein waren, maakten zij allerlei knutselwerkjes en gedichtjes op school. Ik vraag mij even af, waar de is tijd gebleven. Moederdag zonder hun moeder. Alleen veel herinneringen en een graf.

Reviews (4)

☆ ☆

Uw email wordt enkel gebruikt voor overleg over de betreffende review

Wordt getoond bij de review

Geschreven door Marion Middendorp op 03-03-2011
Recensie www.peuteren.nl

Onze mening

Het kan ons dagelijks overkomen, maar gelukkig is het niet iets wat ons dagelijks bezig houdt: Het verlies van je partner. Zomaar, van het een of het andere moment. Soms na een lang ziekbed, soms geheel onverwacht. En daar sta je dan... met lege handen en een hart vol verdriet. Het overkwam Chris Pin. Hij verloor na eenentwintig jaar zijn vrouw en moeder van zijn twee kinderen.
De dood van zijn vrouw, zo vreselijk onverwacht, was voor Chris aanleiding een dagboek bij te houden waaraan hij zijn gedachten kon toevertrouwen. Dit dagboek vormt de basis van dit boek. Chris neemt je in zijn boek mee in zijn gedachtegang, de wirwar aan emoties, ratio versus emotie, zijn beleving en ervaring op een open en eerlijke manier beschreven. Herkenbaar, mooi, vol gevoel en om stil van te worden en af en toe een traantje weg te vegen.

Geschreven door W. ter Aar op 27-11-2011
Gisteren heb ik de laatste bladzijden van je boek gelezen. Voor iemand die moeite heeft met lezen ging het me vrij gemakkelijk af. We hebben elkaar al eventjes gesproken en zoals ik al had aangegeven wil ik toch het een en ander op `papier`kwijt.Chris,je boek heeft enorme indruk op me gemaakt! Ik moet eerlijk toegeven dat het de eerste keer is dat ik `zoiets` lees. Normaal ben ik nooit verder gekomen dan wat losse kreten in een tijdschrift. Natuurlijk hebben we allemaal wel iemand in onze omgeving die een dierbare heeft verloren of misschien hebben we zelf al familie of vrienden af moeten staan. We staan daar dan op onze eigen manier bij stil en hebben dan een bepaald idee hoe zo iemand zich moet voelen of hebben daar al enige ervaring mee. Daar blijft het dan wel bij...! Je hebt een idee maar waar dat dan op gebaseerd is weet je niet goed. Jouw boek heeft me nogal met beide benen op de grond gezet. De intensiteit van het verlies van jouw lief en het grote rouwen wat daarmee gepaard gaat is iets om over na te denken. Uiteraard leven we allemaal in de waan van de dag en dat is maar goed ook,zonder echt stil te staan hoe snel alles zomaar voorbij kan gaan. Een flits,een moment,de tijd stond even stil. Het waarom ,waarom Ursula en waarom nu zijn grootheden waarop we geen antwoord krijgen tenminste niet in dit aardse bestaan.Jouw beschrijving van al de ervaringen die je hebt gehad na het overlijden van Ursula hebben me diep geraakt. Ook jouw opmerking dat je weleens gewoon met Bram loopt te wandelen en dan eigenlijk door alles wat er gebeurd is beseft dat je dus zomaar neer kunt vallen en niet meer opstaat is confronterend. Chris ik wil je bedanken voor mooie woorden en de lessen die ik eruit kan trekken. Ik hoop dat het boek je helpt in het verwerken van het verlies van Ursula,de liefde van je leven!

Ik wil hierna met wat kernwoorden aangeven welk gevoel ik heb ervaren tijdens het lezen.

-Ursula - verdriet - pijn - woede - onrecht - confronterend - beklemmend - de kinderen - strijd - rouwen - Bram - licht - begrip - liefde - Inge.

Beste Chris, het zijn maar wat kreten die me zo te binnen schieten,ik zal er best wat vergeten zijn. Chris,namens T...., E..... en M.. wil ik je fijne feestdagen toewensen en een gezond en voorspoedig voor jou,de kinderen,Bram en allen die je dierbaar zijn. Sterkte en het ga je goed.


Geschreven door F. Janssen op 31-03-2013
Dank voor je boek. Aangrijpend en realistisch verdriet van een weduwnaar. opnieuw de liefde wer ontdeken en mogen beleven. De mannelijke versie van je kunt me altijd bellen.
☆ ☆ door Richard Bakker op 15-09-2013
Dichtbij Cris,
Ik ben nog geen jaar weduwnaar.
Ik heb ook een fijne vriendin gekregen.
Ook een boekje via boekscout"Wat ik Eris vertelde over dementie"uitgebracht.
Ook geprobeerd van me af te schrijven.
Gaandeweg bedacht ook anderen te steunen.

Fijn dat je het hebt gedaan ik heb gevoeld hoe het voor jullie was en ook dat schrijven je sterker heeft gemaakt. Met deze ervaring verder gaan is een extra stimulans voor je toekomst en die van Krisje en Fender.