Wel varend ondernemer

Wel varend ondernemer is een heerlijk vlot boek over de groei van een jonge onderneming tijdens een moeilijke economische periode, maar ook een uiterst persoonlijk verhaal over durf en ondernemersschap. Over geheime zooltjes voor onze topschaatsers en over een speciale behandeling voor Amerikaanse topsporters, inclusief de spannende avonturen en de boeiend geschreven intriges uit de medische wereld. Dit boek is heerlijk leesvoer voor een ieder die van het ondernemerschap en van varen houdt, maar het is zeker ook een leerzaam kijkje in de keuken van een wel varende kunstbenenmaker en levensgenieter. Mensenmens Evert Stel geeft ons na Bootjesgroei (2009) wederom een prachtig stukje ‘Oud-Hollands’ autobiografisch meesterschap!

"Na in 2002 te zijn gestopt met werken en aan boord te zijn gaan wonen, had ik de tijd om mijn leven te overdenken. Het zette mij aan het schrijven met mijn eerste humoristische boek Bootjesgroei (uitgegeven door Boekscout.nl), dat met enthousiasme werd ontvangen. Wel varend ondernemer gaat over mijn unieke leven op het werk en op het water. Door relativeringsvermogen en humor en door schade en schande wijzer te zijn geworden, hoop ik te bewijzen dat wijsheid over levensgeluk in eenieders hart en hoofd zit."

Tijdens mijn koffiepauze kijk ik naar buiten vanachter de lamellen in de wachtkamer en ik zie de mannen van het nutsbedrijf buiten bezig. Ze hebben aan de overkant van de straat een mooi tentje neer gezet over de put die ze hebben gegraven om bij het leidingnetwerk te komen. Beurtelings duiken ze er in en lopen gewichtig met meetapparatuur heen en weer tussen het putje en de grote schakelkast even verderop. De man bij de schakelkast draait aan een grote handel en klokslag tien uur valt de stroom uit. "Ahaa, nu kan ik mijn grote truc uitproberen!", mompel ik tegen mezelf en start het aggregaat buiten achter het pand. Ik loop met het snoer naar de meterkast naast de voordeur en duw de stekker daar in het stopcontact. "Schlakkkk..." klinkt het en de TL verlichting gaat aan, maar niet voor lang. Het aggregaat buiten stottert even en loopt dan weer door. Buiten hoor ik geschreeuw en gevloek en als ik tussen de lamellen door gluur, zie ik de mannetjes van het nutsbedrijf met spierwitte gezichten als vlooien uit de put springen. Een scheldkanonnade volgt: "Jij grote klootzak, je zou de spanning eraf gooien! Wil je me dood hebben idioot?", schreeuwt de man tegen de jongen bij de schakelkast. "Blèr niet zo flapdrol! De hoofdschakelaar is eruit, kijk maar! Je hebt het je zeker ingebeeld!", en hij doet de deur van de meterkast nog verder open om zijn onschuld aan te tonen. Versuft en verward staat de man de jongen aan te kijken: "Ma.. ma.. maar ik kreeg toch werkelijk een enorme doodklap stroom. Waar kan dat dan vandaan komen? Stilletjes loop ik naar achteren en zet het aggregaat stop. Die morgen heb ik weinig meer kunnen doen. De mannen zijn tot laat in de middag bezig geweest met meetinstrumenten om uit te zoeken waar die stroomstoot toch vandaan kwam, waardoor de geplande afsluiting nog langer duurde. Ze zijn er niet achter gekomen en zullen het ook nooit weten.