Het Geluk in Jezelf

Het geluk moeten we niet zoeken in allerlei aardse zaken. Het is diep in onszelf aanwezig en ‘t dient van daaruit ontwikkeld te worden. Een eenduidige identiteit die uitstraalt wie we werkelijk zijn, zal daarbij de kwaliteit van ons leven naar een hoger plan tillen en kan veel misverstanden en problemen voorkomen. In meerdere thema's wordt helder uiteengezet hoe we ons bewust kunnen worden van ingesleten gedachtes en gevoelens en hoe we alles wat ons negatief beïnvloedt, doelmatig kunnen bestrijden. Het geluk in Jezelf is een frisse blik in de keuken van de menselijke psyche, waarbij de ervaringen van anderen als voorbeeld dienen.

"Gedurende mijn jarenlange beroepsmatige contacten met mensen uit alle lagen van de bevolking, werden mij veel levenservaringen toevertrouwd. Omdat vergelijkbare ontwikkelingen als een rode draad door mijn eigen leven hadden gelopen, ontstond het idee om alle ervaringen te bundelen en als hulpboek voor anderen te laten dienen. De vele voorbeelden ondersteunen de theorie en zullen voor velen een beeld van herkenning oproepen en daarnaast een steun en hulpmiddel kunnen betekenen in het hectische bestaan."

Als product van hartstocht, begeerte en egoïsme zijn wij op aarde gekomen. Duidelijk geen subtiele, romantische openingszin, maar wel een nadenkertje. We hebben geaccepteerd dat we zijn geboren omdat we leven met dat feit. Zelf hebben we er niet om gevraagd en het is ook niet duidelijk of de geslachtsgemeenschap van onze ouders tot doel had een nieuw leven te scheppen. Ben je het liefdevolle product van je vader en moeder, dan zul je kunnen terugdenken aan een gelukkige, harmonieuze jeugd. De gezonde basis die hiermee is gelegd heeft er voor gezorgd dat je je geestelijk verder kon ontwikkelen. Een groot gedeelte van wat hier besproken gaat worden zal je dan ook als zeer onbekend in de oren klinken. Des te beter, want een scala aan bedreigende factoren is niet meer relevant. Ontleen je je bestaansrecht aan hartstocht en begeerte, dan kan een fikse frustratie en een identiteitscrisis het gevolg zijn. Te zijn geboren vanuit ongecontroleerde, seksuele driften laat zich vergelijken met een zaadje in de grond dat na ontkieming niet de broodnodige verzorging krijgt. De groeiende plant zal door onkruid overwoekerd worden en verstikken. Hij heeft niet de mogelijkheid zich zelfstandig te ontwikkelen tot een prachtig species. De mens daarentegen beschikt wél over deze mogelijkheid en daarom gloort er voor de homo sapiens nog hoop! Zou iemand aan je vragen: "wie ben je", dan ligt het voor de hand dat je je naam zegt en daarmee verwacht een afdoend antwoord gegeven te hebben. Je staat er verder niet bij stil en dat is ook niet nodig. Zou je aan jezelf vragen: "wie ben ik", dan kom je daar niet zo eenvoudig mee weg. Want, zeg eens eerlijk, wie ben je eigenlijk?