Makamba Stinky

In zijn functie van Gouvernements Inspecteur verrichtte Jan Droog in 1969 een onderzoek naar het al dan niet bestaan van raciale of sociale vooroordelen bij Curaçaose brugklasleerlingen. Volgens verwachting bleken die nagenoeg te verwaarlozen. Na zijn vertrek uit Curaçao in 1970, besloot hij een soortgelijk onderzoek in 2006 te herhalen onder eenzelfde categorie van het Curaçaose Voortgezet Onderwijs. Dit in dezelfde verwachting omtrent de uitslag. Dit boek bevat een theoretische beschouwing over ontstaan en aard van het vooroordeel, (ook betrekking hebbend op Curaçao), een uitgebreid overzicht van de gebeurtenissen van mei 1969, en de resultaten van beide onderzoeken.

Jan Droog werd in 1923 in Amsterdam geboren waar hij in 1943 afstudeerde aan de Kweekschool voor Onderwijzers. In December 1946 werd hij op Curaçao benoemd als onderwijzer aan een school voor ‘arme’ kinderen. In 1963 werd hij benoemd tot Gouvemements Inspecteur. In 1970 keerde hij als leerkracht terug naar Nederland. In 1974 studeerde hij af in het vak Filosofische Pedagogiek aan de Universiteit in Utrecht. Daarna aanvaardde hij een benoeming bij het Nederlands Orgaan voor de Informatieverzorging en werd hij in 1985 gepensioneerd.

De titel Makamba Stinky is met opzet gebruikt om aan te geven, dat verschillende groeperingen in de samenleving wel eens worden opgezadeld met benamingen die in ongunstige zin worden gebruikt. Deze aanduidingen zijn meestal een uit frustratie voorkomende mogelijkheid om zijn agressie af te reageren op diegenen die op de één of andere wijze door hun houding agressie opwekken. In dit geval is het de Europese Nederlander die voor sommige Antillianen een onaangename lijflucht heeft. Die wordt dan verklaard door het feit dat men vooral in tijden van vóór de Tweede Wereldoorlog het vooroordeel ventileerde, dat "Hollanders zich maar 1 keer in de week in de tobbe wasten". Dat zekere groepen in de samenleving opvallen (opvielen) is een geconstateerd feit. Uit het volgende experiment moge dan blijken hoezeer het vooroordeel hierop van invloed is. In een experiment wilde men (uiteraard in Amerika) de opvatting "negers stinken" ontzenuwen. Een aantal studenten moest ervan getuige zijn dat een groep van medestudenten zich een half uur lang via zware gymnastische oefeningen in het zweet werkte. Deze bezwete groep bestond uit een aantal blanke en een een aantal kleurlingen. De gymnasten moesten zich daarna douchen en zich opstellen in een rij naast (en door) elkaar. De proefpersonen werden geblinddoekt en kregen de opdracht langs de opgestelde rij te lopen en afgaande op de lucht die men (al dan niet) waarnam aan te geven hoeveel kleurlingen zij meenden "geroken" te hebben. De aantallen verschilden aanmerkelijk! Men mocht daarna de blinddoek afdoen. Het bleek nu dat in de rij alleen blanke studenten waren opgesteld.