Voorkant
Voorkant cover
Achterkant
Achterkant cover

Zeven jaar Roland en zijn geiten

Auteur

Puck Portheine

Uitvoering
Paperback
Prijs
21 ,50
Verzending
Gratis verzending in Nederland en België
Levertijd
Twee tot vijf werkdagen
(Nederland en België) (Past door brievenbus)

Samenvatting

Dit verhaal vertelt over een moeder die met haar kinderen naar Frankrijk verhuisde. Toen een oude man in haar dorp ziek werd, beloofde ze hem tijdelijk te helpen, tot hij weer op de been zou zijn. Het zou dus voor even zijn, maar het duurde zeven jaren, met alle ups en downs die erbij gingen horen. De oude man met zijn vreemde gewoontes, en de geiten die haar in het begin wantrouwden. De katten die daar verzorgd moesten worden, en ook de kippen. Tot de man stierf en er een leegte ontstond, want ze miste èn de man èn de geiten.

Over de auteur

"Nadat ik vanuit Drenthe naar Frankrijk verhuisde ging ik werken met alleenstaande ouders. Op dit moment werk ik met jongeren die uit hun verslaving willen komen. Ik heb als hobby schrijven en schilderen, wat ik voornamelijk doe in Senegal (Afrika)."

Productinformatie

ISBN
9789088342417 / 978-90-883-4241-7
Uitgeverij
Boekscout
Verschijning
22-12-2007
Taal
Nederlands


Uitvoering
Paperback
Pagina's
184
Formaat
12,5 x 20 cm
Illustraties
Nee

Inkijk

Ik zie de man voor me; hij staat op z'n stok geleund voor zijn huis, alpinopet op z'n hoofd, z'n grijze haar er onderuit. Een riem om z'n wijde blauwe werkbroek gesjord en een groezelig anti-rheuma onderhemd als bovenkleding. Roland of Pépé zoals hij genoemd werd door de kinderen in het dorp. Pépé Austruy had z'n huis tegenover de 'mairie' in het dorp. Het plaatsje voor z'n huis stond vol met plastic tonnen water. Hij spaarde regenwater, want hij was niet aangesloten op de waterleiding. Tussen de tonnen wemelde het van de katten die door een gat in de muur naar binnen konden. Het waren er wel 5 of 6. In de hoek van dat plaatsje gooide hij z'n as uit het fornuis neer en het was een aardige berg geworden. De katten deden er hun behoefte op. Pépé Austruy deed dat zelf achter in z'n tuin- een WC had hij niet, noch een douche. Op een dag zei een buurman, die hout bij me kwam zagen: "Austruy, die in het dorp woont, is ziek, hij moet naar het ziekenhuis, maar hij kan niet gaan want hij kan z'n geiten niet alleen laten." "Heeft hij geen familie die voor hem kan invallen?" vroeg ik. "Hij heeft één zoon, daar is hij niet erg goed mee. En z'n kleinzonen studeren of zitten in militaire dienst." "En niemand in het dorp die hem wil helpen?" vroeg ik verbaasd. "Niemand", zei monsieur Chassaing en ging door met zagen.

Uw email wordt enkel gebruikt voor overleg over de betreffende review

Wordt getoond bij de review

Er zijn nog geen reviews over dit boek