Sluipjagers
in jongensland

Sluipjagers in jongensland is een boek voor iedereen die inzicht wil krijgen in seksueel geweld. Die wil en durft te kijken hoe seksueel geweld tegen een kind, pedagogisch en tactisch, wordt voorbereid en uitgevoerd. Welke jongenscodes het kind extreem gebruikt om met die geweldservaringen te kunnen overleven. Welke onalledaagse strategieën hij als man gebruikt om hiermee om te gaan. Voor iedereen die een kijkje in de keuken van de hulpverlening en verwerking wil nemen. Een verhaal geschreven met weinig lyriek, waardoor het isolement en de hulpeloosheid pijnlijk duidelijk worden.

"Ik woon samen met mijn vrouw in een waterrijk gebied waarvan we veel genieten. Veel van mijn schrijfsels kwamen daar tot stand. Ik vind dat de verborgen wereld van het seksueel geweld zichtbaar moet worden. De vraag van veel mensen: 'waarom heb ik het niet in de gaten gehad?' Antwoord: 'Je bent altijd te laat.' De geheimhouding, dat in deze wereld een zeer grote rol speelt, noopte mij om de wereld van seksueel geweld vanuit alle kanten te beschrijven."

Als de meester rekensommen uitlegde en ik ingespannen over de sommen gebogen zat, kwam hij met zijn hoofd steeds dichter naar mij toe. ‘Snap je de som, Maarten?’, lispelde hij. Hij was te dichtbij. Er ging wat gebeuren! Dat verwarrende kon ik niet plaatsen, het was zo... angstig, zo... onduidelijk. Ik had heel veel moeite om bij de les te blijven en wilde wegzinken in m’n dromen. Hij zag die inspanning. Thuis was het duidelijk wanneer de huiselijke sfeer om extra alertheid vroeg. Ik had me al eigen gemaakt om onzichtbaar op mijn tenen om de volwassen mensen te sluipen en aan de rand blijven. In de loop van zijn gewenningstactiek begon ik verder te vluchten in dromen. Ik sloot mij steeds meer af waardoor ik aan de werkelijkheid ontsnapte en mijn lijf niet voelde. Dan voelde ik ook die hand op mijn bovenbeen niet branden en dat brandende gekriebel tussen mijn benen. Door het wegzweven in dromen werd de kracht van aandacht steeds minder, voor de gewone lessen en bijlessen. ‘Maarten’, klonk de manipulerende stem van de meester, die mijn vluchtdroom verstoorde. ‘Maarten, als zes keer vier vierentwintig is, is vier keer zes ook vierentwintig. Snap je dat?’ ‘Ja, meester, ik snap het wel’, zei ik beschaamd en schreef maar wat cijfers op en kreeg dan toch een zes plus op mijn werkje. De sluipjager herkende mijn verwarring en mijn vlucht uit de werkelijkheid. Als ik mij te ver terug zou trekken, zou ik onbereikbaar voor hem worden. Daarom probeerde hij mij terug te halen in de werkelijkheid door de belangrijkheid van de bijlessen naar binnen te pompen, waardoor hij weer contact met mij kon krijgen. Hij moest zich in mijn droomwereld dringen om de vlucht uit m’n lijf tegen te gaan.