Voorkant
Voorkant cover
Achterkant
Achterkant cover

Zo maak je nog eens wat mee

Auteur

Hans Hoffman

Uitvoering
Paperback
Prijs
22 ,50
Verzending
Gratis verzending in Nederland en België
Levertijd
Twee tot vijf werkdagen
(Nederland en België) (Past door brievenbus)

Samenvatting

Mijn leven tussen ADEM en MS Zo maak je nog eens wat mee is een persoonlijk verslag van een onduidelijke ziekte. Hans Hoffman werd in 2006 getroffen door een auto-immuunziekte die toen ADEM werd genoemd. Deze veroorzaakte rechtszijdige verlamming en spraak- en eetproblemen. Hij beschrijft op indringende en toch optimistische wijze over zijn verblijf in de verschillende ziekenhuizen, revalidatieinstellingen en verpleeghuizen. Medische feiten worden afgewisseld met de persoonlijke ervaringen en ziektebeleving. Het verdriet en de onmacht over de steeds verdergaande achteruitgang worden duidelijk verwoord.

Over de auteur

"Ik heb veel van de wereld gezien en meegemaakt, maar wat mij op mijn 'ouwe dag' overkwam dat ging alle perken te buiten. Toen ik al vijf jaar ziek was kreeg ik het idee om alles wat ik meemaakte in een document op te schrijven. Dat noemde ik 'mijn annalen'. Nu ligt dat voor u. Ik ben er erg trots op dat ik dat voor elkaar gekregen heb, woord voor woord met alleen mijn linkerhand."

Productinformatie

ISBN
9789461763358 / 978-94-617-6335-8
Uitgeverij
Boekscout
Verschijning
14-07-2011
Taal
Nederlands


Uitvoering
Paperback
Pagina's
238
Formaat
12,5 x 20 cm
Illustraties
Ja

Inkijk

Voel bijna niks... Er is toch wel iets gebeurd denk ik... Ik kan nauwelijks denken... DAN... laat maar... niet... ze praten wel tegen me... lief... bezorgd Ik lig te liggen op een brancard... dus ik moet weer in die machine die veel herrie maakt. Hij wordt een beetje vertrouwder, maar het blijft een eng ding en ik moet er toch weer in! Het blijft een benauwde toestand in die koker! Ik houd het nauwelijks uit maar de geruststellende hand van Adri die mijn been vasthoudt, die uit de koker steekt, houdt mij bij mijn verstand. Claustrofobische verschijnselen! [...] Elke keer als ik weg was geweest (maar de dokter of de verpleging) en ik dan weer bij mijn bed terugkwam waren daar altijd een paar mensen waar ik van hield. Adri, Jeroen, Erik, Ellen en Ans als een soort lijfwacht. Maar ook de rest van vrienden en kennissen lieten zich niet onbetuigd. Achteraf heb ik pas goed begrepen wat zij voor mij hebben betekend! Contact met de buitenwereld had ik eigenlijk niet, de wereld ging grotendeels aan mij voorbij behalve wat deze mensen mij overbrachten. Voor mij persoonlijk was het een dagelijks ritueel met heel veel gevoel aan twee kanten. Er werd niet veel gesproken maar ogen zeiden heel veel!! Ik voelde mij altijd dankbaar dat ik werd begeleid door deze mensen. [...] We gingen naar de zaal voor fysiotherapie. Een stukje lopen in de brug. Wat heet lopen, ik kon nauwelijks op één been staan, laat staan lopen. Maar we wilden wel een poging wagen. Stap een, stap 2, stap 3, stap, stap, stap... wat is dat nu? Niet te geloven zo mooi als dat ging! Natuurlijk niet loslopend en natuurlijk verre van vloeiend maar toch ging het vreselijk goed. Ook ik had een euforisch gevoel over mij dat ik een stukje gelopen had!!!

Uw email wordt enkel gebruikt voor overleg over de betreffende review

Wordt getoond bij de review

Er zijn nog geen reviews over dit boek