Vreemde Liefde

Claire stort zich in een relatie om haar ex-vriendje te vergeten. Als ze naar de havo moet, verandert haar leven als ze opnieuw verliefd wordt op een jongen. Hij heeft manieren, charmes, en is de knapste jongen die ze ooit gezien heeft. Het lijkt onmogelijk te zijn, totdat ze aan hem voorgesteld wordt. Ze gaat vreemd met hem, waarna de jongen ontkent dat hij ooit iets met haar te maken heeft gehad. Dan komt ze er achter dat hij duistere geheimen heeft en blijkt ze zelfs zwanger van hem te zijn. Kan Claire dit oplossen?

"Ik ben geboren op 25 april 1994, en ik heb dit boek geschreven toen ik 15 jaar was. Ik heb inmiddels op 3 verschillende middelbare scholen gezeten en start binnenkort met een voorbereidende beroepsopleiding binnen de richting Welzijn in Purmerend."

‘Wat zei hij allemaal?’, vraagt Sandra enthousiast. Claire vertelt in geur en kleur wat Ha allemaal zei gisteren. ‘We zaten echt erg te flirten. Ik wist niet dat Ha zo klef kon zijn.’ ‘Ik ben blij voor je’, zegt Sandra. Claire had haar hele vriendenkring die weken over Ha verteld, en nu gaat ze hem gewoon ontmoeten! ‘Weet je wat Ha nog meer zei?’, zegt Claire. Sandra wacht nieuwsgierig op antwoord. ‘Dat hij me wilde zoenen.’ ‘Ga je dat doen?’, vraagt Sandra. ‘Hopelijk niet waar ik bij ben.’ ‘Ik weet het nog niet’, gniffelt Claire. ‘De laatste keer dat het serieus was is zo lang geleden. Echt bijna een jaar.’ ‘Was dat met Jerry?’, vraagt Sandra. ‘Daar wil ik niet meer aan terugdenken, ik moet hem echt vergeten. Een nieuwe rivier heeft zich gemond, een nieuwe weg heeft zich opengeslagen.’ ‘Je hebt gelijk’, zegt Sandra. ‘Het is niet het verleden, maar de toekomst en het heden dat telt.’ Als Claire en Sandra bij de afgesproken plek aankomen, zien ze niemand. Ze zien alleen een man in een zwarte jas die een stickie opsteekt. ‘Nou, fijn. Als het die man daar is, is het dus een pedofiel’, fluistert Claire. Maar om het hoekje ziet ze nog een andere jongen zitten. ‘Wacht, ik zie daar iets bewegen.’ Gespannen draaien de meisjes zich met hun fiets om het hoekje. Twee knipperende zachte ogen kijken Claire toewijdend aan. Ze voelt zich verlegen worden. Het is alsof ze langzaam in elkaar krimpt. ‘Niet zo verlegen doen’, zegt Sandra vlot. ‘Sorry, dit heb ik altijd bij jongens’, zegt Claire verlegen. En dat klopte, want als Claire jongens die ze leuk vond moest ontmoeten, scheet ze altijd in haar broek. Vandaar dat het beter is dat Sandra mee is. Dan vallen er tenminste geen stiltes.