Vechten tegen de waarheid

De veertienjarige Iris maakt iets onmogelijks mee. Via een doorgang komt ze terecht in een andere dimensie. Er is slechts één weg terug: een weg met zes levensgevaarlijke opdrachten. Iris, Nigel, Lauren en Will gaan de uitdaging aan. Ze moeten al hun talenten gebruiken om te overleven. Vertrouwen is van levensbelang. Eén foutje kost je het leven. Zullen de vier tieners ooit levend kunnen terugkeren van de opdrachten, die niemand ooit volbracht heeft?

"Ik ben geboren op 5 januari 1993 in Groningen. Toen ik negen jaar oud was, begon ik met het schrijven van verhalen. Dit groeide uit tot mijn grootste hobby. Ik was dertien jaar toen ik begon aan ‘Vechten tegen de waarheid’. Ik heb enorm veel plezier aan het schrijven ervan gehad. Ik hoop dat anderen het met evenveel plezier zullen lezen."

Krampachtig blijft Iris aan de deur trekken, om niet aan de verdrinkingsdood te hoeven denken. Om niet krankzinnig te hoeven worden van angst. Tot haar afgrijzen gaan de laatste tien seconden in. Ze beukt op het raam, om haar vrienden duidelijk te maken dat ze op moeten schieten. Haar vrienden kijken niet op. Er is geen tijd meer. Het valt Iris op dat Lauren erg kalm is. Zouden ze dan toch de oplossing gevonden hebben? Hun vingers blijven over de toetsen gaan. Ze ziet aan de bewegingen van Nigel dat hij in paniek begint te raken. Vooral als het opnieuw dreigt te mislukken. Nu lijkt Lauren ook hysterisch te worden. Hierdoor ebt Iris’ laatste hoop weg. Vreemd hoeveel je nog kan ontdekken in de laatste tien seconden van je leven. Ze ziet nog hoe haar vrienden opnieuw iets proberen. Waarschijnlijk hun laatste kans. Háár laatste kans. Ze haalt diep adem en ziet de laatste seconde op haar masker verspringen. Bijna meteen stroomt er water in het masker. Niet alleen de zuurstof maar ook de waterdichtheid lijkt verdwenen te zijn. Hierdoor kan Iris nog maar weinig zien. In elk geval kan ze haar vrienden niet meer onderscheiden. Ze is nooit goed geweest in het lang inhouden van haar adem. Misschien kan ze het nog niet eens een minuut volhouden. Waar blijft Will? Iris merkt dat ze het niet lang meer vol zal kunnen houden. Ze zal verdrinken... Ze zal Alissa nooit meer terug zien. Dat weet ze zeker. Haar longen schreeuwen om lucht. De zuurstof is binnen handbereik, maar Iris denkt er niet over om de edelsteen in de gordel te stoppen. Ze wil haar vrienden niet de dood injagen. Iris ontspant haar hand met de edelsteen een beetje. Zodat haar vrienden er geen moeite mee zullen hebben om het uit haar hand te peuteren als ze dood is. Bij die gedachte kan Iris het wel uitschreeuwen. Ze merkt dat er vlekken voor haar ogen komen. Water stroomt nu haar mond binnen. Ze hapt naar adem, maar die is er niet.