Flabbergast

Flabbergasted betekent vrij vertaald: sprakeloos, paf, verwonderd, beduusd. Kijkend naar de wereld en de dingen om je heen kun je je eigenlijk alleen maar verbazen. Soms gniffelend, soms verbijtend. Flabbergast is dan ook een verzameling schetsjes van de wereld, gezien door de bril van Fred van Rijn. Vrouw Marjolijn en zoons Bas en Pim komen er geregeld in voor, maar verander de namen en je herkent jezelf in veel van de beschreven situaties. Flabbergast is humoristisch en luchtig geschreven, met hier en daar wat leuke weetjes waaraan je niets hebt. De leukste dingen zijn nu eenmaal zinloos. En andersom.

"Ik ben geboren in 1956. Ik heb in mijn jeugd veel aan toneel en cabaret gedaan (met wisselend succes), in bandjes gespeeld (zonder succes) en een gedichtenbundel uitgegeven. Daarna getrouwd, vader geworden en dus even geen tijd meer voor hobby’s gehad. Vanaf 2002 ontstond weer meer tijd en ‘om niet te versoapen’ maak, speel en neem ik mijn eigen muziek op en schrijf ik stukjes. Een roman is in de maak."

Elk half jaar valt er een brief in de bus dat het weer tijd is voor de halfjaarlijkse controle. En, ook al heb je nergens last van, je gaat. Heel anders dan bijvoorbeeld bij mijn huisarts, waar ik alleen kom als er iets te vragen of te klagen valt. Er zijn nog meer verschillen. Ten eerste de wachtkamer. De wachtkamer in de huisartsenpost is altijd een zootje. Margrieten en Libelles van vorig jaar, een gratis Metro en Spits in onderdelen verspreid over diverse stoelen en aan de muur een bak met folders over onderwerpen die niet bij een huisarts, maar in een academisch ziekenhuis thuishoren. Ten tweede de assistentes. De huisartsenpost heeft er twee. Stuk voor stuk hartstikke aardig, maar een SOA zul je er niet snel van krijgen. Beiden sonjabakkeren, maar nog niet zo lang. Denk ik. Ten derde de auto. Tandartsen rijden gemiddeld duurdere auto’s dan huisartsen. Ik begrijp waarom. Tandartsen zijn gewoon slimmer. Vooral mijn tandarts. Mijn tandarts lacht altijd en dat komt niet alleen door zijn goede gebit. Voor zijn deur staat vaak een Subaru, zo’n snelle blauwe met spoilers en gouden velgen. Vaak, want meestal staat er een kleine zwarte Mercedes cabriolet met veel rood leer. Ik heb er ook wel eens een Porsche zien staan, maar die beviel blijkbaar niet. Zijn wachtkamer ziet er eenvoudig maar netjes uit. Aan de muur hangen al jaren dezelfde schilderijen, maar op de leestafel liggen altijd actuele glanzende bladen over auto’s, huizen en mode. Er hangt ook een prikbord waarop al jaren dezelfde krantenknipsels zijn geprikt. Sinds kort hangt er ook een advertentie tussen dat je twee luxe appartementen kunt huren in Spanje. Golfbanen om de hoek, met uitzicht op zee en eigen parkeerplaatsen. Een foldertje kun je binnen vragen bij de assistente die vanzelfsprekend mooi is.