Mijn ouders zijn destijds door dominee Ubels in Batavia getrouwd. Ook heeft hij mijn oudere broer Dick destijds gedoopt. Daarom wil ik dit boek graag lezen en dus kopen
...ik heb ze nu één voor één
recht voor God gezet
- Auteur
-
Geert Ubels
- Uitvoering
- Paperback
- Genre
- Biografieën
- Reviews
- 4,0 / 5 (2 reviews )
- Prijs
- € 23 ,50
- Verzending
- Gratis verzending in Nederland en België
- Levertijd
-
Twee tot vijf werkdagen
(Nederland en België) (Past door brievenbus)
Samenvatting
In Batavia woont een gelukkig domineesgezin totdat de Tweede Wereldoorlog uitbreekt en Japan Nederlands-Indië bezet. Het gezin komt, verspreid, in gevangenschap en interneringskampen terecht. Er heerst honger en terreur. Als Japan in augustus 1945 capituleert, grijpen opstandige Indonesische jongeren naar de macht en keren zich tegen de Hollanders. Zij moeten voor moord en plundering behoed worden in speciale beschermingskampen. Tenslotte wordt het gezin, gehavend door de oorlog, in Holland herenigd. De oorlog en zijn gevolgen blijven op de achtergrond steeds aanwezig.
Dit boek is een autobiografisch ‘document humain’ waarbij gebruik is gemaakt van dagboeken, brieven en andere bronnen.
Over de auteur
"Geboren in Batavia (1937, Nederlands-Indië) werd ik, bijna zes jaar oud, met mijn moeder en enkele broers en zusjes in het jappenkamp Tjideng opgesloten. Het was er vol en vies en ik had honger. Eind augustus 1946 kom ik met een troepentransportschip in Holland aan. In Nijkerk ga ik voor het eerst naar de lagere school, maar heb door de oorlog achterstand opgelopen. Ik groei op in Almelo. Daar bezoek ik het Chr. Lyceum en later de kweekschool in Utrecht. Als onderwijzer en directeur van een basisschool zal ik jarenlang werkzaam zijn."
Productinformatie
- ISBN
- 9789461765956 / 978-94-617-6595-6
- Uitgeverij
- Boekscout
- Verschijning
- 18-11-2011
- Taal
- Nederlands
- Genre
- Biografieën
- Uitvoering
- Paperback
- Pagina's
- 268
- Formaat
- 16 x 24 cm
- Illustraties
- Ja
Inkijk
Op mijn werkkamer hangt een ingelijste foto van ons gezin: vader, moeder en hun twaalf kinderen. Hij is in 1941, op een zondag in september, een dag waarop we allemaal thuis waren, door een fotograaf in de tuin voor de achtergalerij gemaakt.
Waarom, en waarom op zondag? Zo gebruikelijk is het niet om juist op die dag een fotograaf te laten komen. Hebben mijn ouders door de oorlogsdreiging voorvoeld, dat het wel eens de laatste foto zou kunnen zijn waar we met z'n allen opstaan?
Toen ik na het overlijden van mijn moeder deze foto, die altijd in de huiskamer op een bescheiden plekje hing, mocht meenemen, heb ik al gauw het lijstje, dat na al die jaren gehavend was, laten herstellen door een lijstenmaker. Er mocht van mij beslist geen ander lijstje omheen. Zò is het voor mij de meest dierbare foto die ik bezit.
Het is goed dat juist dèze foto indertijd gemaakt is, want toen Japan op 7 december 1941 de Amerikaanse vloot, die in Pearl Harbor voor anker lag, met een paar honderd vliegtuigen aanviel en voor een groot deel vernietigde, kwam het oorlogsgevaar wel heel erg dichtbij.
Reviews
De schrijver is mijn vroegere schooldirecteur. Ik weet pas sins gisteravond dat hij in een jappenkamp zat. Ik ben benieuwd naar het boek... Grote bewondering heb ik voor meneer Ubels...