Samenvatting
Een kind verliezen is het ergste wat je kan gebeuren. En toch gaat je leven verder; dit kind zal je hart voor altijd toebehoren. Geniet van de kleine dingen in het leven, maar ook van de heel belangrijke: moeder en oma worden. Daar gaat deze dichtbundel over. Dood-normaal: alles wat je als mens kunt meemaken in dit soms zo oneerlijk leven.
Over de auteur
"Ik ben getrouwd met Theo. Ik ben de trotse moeder van vier kinderen, eigenlijk vijf, ons kleine meisje Daisy heeft helaas het daglicht nooit mogen zien. Ook heeft ons kindje geen eigen grafje gekregen, dat was voor de jaren '70 gewoon, de kinderen werden door het ziekenhuis gecremeerd of zij werden in naamloze grafjes gelegd. Ik ben gaan dichten na het verlies van anderen om me heen, en kon zo ook het verdriet van ons dochtertje verwerken.'
Inkijk
Ik dans en zweef
en speel mijn spel
'k wil geen verdriet
het is er wel
Leef mijn leven en ik lach
al is het vaak slikken
de tranen die mij verstikken
ach, je leert dit soort mimiek
en speelt gewoon weer de komiek