Mijn reis om de wereld in 25 verhalen

Een feest van herkenning voor iedereen die al veel gereisd heeft. Een geweldig begin van de voorpret voor iedereen die nog op reis moet gaan. Een leuke manier om er toch een beetje bij te zijn, voor iedereen die liever gewoon thuis blijft. Bianca Boom-Holtjer houdt van reizen. Ze bezocht vele landen en schreef een verhalenbundel met haar 25 mooiste avonturen. Een bundel die gemakkelijk leest en boeiend is voor iedereen. Dit boek laat je kennismaken met de kleine, grappige, ontroerende, onverwachte en bijzondere dingen die je meemaakt op reis, of het nu ver weg is of dicht bij huis.

"Ik ben in 1973 geboren en woon met mijn man in het Limburgse Echt. Als kind hield ik al van schrijven. Wat begon met verhaaltjes voor de schoolkrant, breidde zich later uit met dagboeken, brieven en reisverslagen. Ook ben ik altijd geïnteresseerd geweest in verre landen en vreemde culturen. Daarom ga ik zo vaak mogelijk op reis. Met dit boek heb ik mijn twee grootste hobby's met elkaar kunnen verenigen, en mijn droom kunnen verwezenlijken."

Sinds de eerste dag in Kenia worden we bang gemaakt voor alle gevaren die er op de verschillende campings op ons loeren. De eerste avond wordt er een spookverhaal verteld bij het kampvuur. Als we naar de volgende camping vertrekken, wordt ons verteld dat er nijlpaarden over de camping zullen wandelen. Ondanks hun vegetarische dieet zijn dit heel gevaarlijke dieren, die gemiddeld 100 tot 150 doden per jaar op hun geweten hebben. Ze zijn namelijk nogal snel van streek en vallen dan zomaar aan. Gelukkig blijken ze toch niet op onze camping te komen, want de camping is afgeschermd met elektrische hekken, dus we hoeven nergens bang voor te zijn. De daaropvolgende kampeerplaats ligt zogenaamd op het territorium van een jachtluipaard. Ook die zijn we godzijdank niet tegengekomen. En op onze camping in de Masai Mara moeten we oppassen voor bavianen. Inmiddels trappen we er niet meer in. Maar dit keer is het waar. Er lopen inderdaad heel veel bavianen over het terrein rond en ze hebben hele grote tanden. Ze hebben het vooral voorzien op het restaurant, maar deze plek wordt door Masai-krijgers bewaakt en daar hebben de apen ontzag voor. Zolang je geen voedsel bij je hebt, zijn ze verder niet in je geïnteresseerd. Op het warmste moment van de dag zijn we met een aantal groepsgenoten onder een boom neergestreken en we observeren wat er zoal gebeurt op de camping. De bavianen hebben het weer voorzien op het restaurant, maar als een van de Masai krijgers opstaat van zijn kruk, is dat al voldoende om het dier te verjagen. Even later probeert hij het weer, maar wederom durft hij niet door te zetten als de Masai hem in de gaten krijgt. Een van onze groepsgenoten, Pim, heeft dit schouwspel een poosje bekeken en besluit de apen uit te dagen.