Iedereen die te maken heeft met passend onderwijs moet dit boek lezen. Ik ben onder de indruk
Samenvatting
Lenie Rademaker beschrijft haar zoektocht in het onderwijs voor een onderwijsplek voor haar kind. De gebeurtenissen rond haar kind en de invloed die zij hoopte uit te oefenen binnen het onderwijs en binnen de politiek, is indrukwekkend weergegeven. Het is helemaal niet zo ‘gewoon’ dat een zorgkind, ondanks zijn rugzak, binnen het ‘gewone´ onderwijs een plek heeft. Ook zijn ervaringen van leerkrachten, intern- en ambulant begeleider, directeur en zorgcoördinator opgenomen. In het laatste hoofdstuk pleit zij voor een andere aansturing van het onderwijs. Het is nu te vrijblijvend, kost veel geld en laat leerkrachten en kinderen in hun hemd staan.
Over de auteur
"Ik ben getrouwd met Wim en wij hebben twee kinderen. Onze zoon zit nu op zijn 6e school. De keuze was: particulier onderwijs of thuiszitten. In juni 2011 besloot ik mijn ervaringen met mijn zoon en de invloed die ik al jaren probeer uit te oefenen in het onderwijs en de politiek op papier te zetten. In mijn boek beschrijf ik ook een andere aansturing van het onderwijs waar de focus ligt op de leerkrachten in de klas."
Productinformatie
- ISBN
- 9789461767882 / 978-94-617-6788-2
- Uitgeverij
- Boekscout
- Verschijning
- 17-02-2012
- Taal
- Nederlands
- Genre
- Verhalen
- Uitvoering
- Paperback
- Pagina's
- 184
- Formaat
- 12,5 x 20 cm
- Illustraties
- Nee
Inkijk
Het debat
De diversiteit aan tafel is groot. Directeuren van scholen, bestuurders (speciaal en gewoon onderwijs), een projectleider passend onderwijs, een wethouder en ik ‘de zorgouder.’
Al vrij snel tijdens het debat spreek ik mijn verbazing uit over de motivatie. Iets wat ook later terug te lezen is in het maandblad SBM van de besturenraad voor managers, bestuurders en toezichthouders.
Ik geef aan: "Ik heb nog nooit zoveel motivatie voor passend onderwijs rond een tafel verenigd gezien. Jullie willen het, de regering zegt dat het moet en toch gebeurt het niet. Hoe kan dat nou?"
De reacties vanuit de diverse hoeken zijn in een notendop: Het ideaal botst op structuren. Het is een chaosdossier. Te veel onduidelijkheid. Alleen met een heldere visie kun je als bestuurder hier iets van maken.
Toch zijn alle deelnemers van mening dat zo veel mogelijk zorgleerlingen in het gewone onderwijs zou moeten kunnen participeren.
Ook wordt aangegeven dat er bij veel leerkrachten een knop om moet. Voor mij een vreemde opmerking en ik geef dat ook aan. In mijn ogen begint het bij beleid, bij een visie van het bestuur en faciliteiten, zodat leerkrachten hulpmiddelen krijgen om hun rol in te vullen. Als bestuurders gaan wijzen naar leerkrachten dan is in mijn ogen de weg naar passend onderwijs een hopeloze. Leerkrachten hebben toch support nodig van de leidinggevende?
Reviews (3)
Een andere kijk op onderwijs. Een andere aansturing en meer focus voor de docent. Mooi onderwijs terug naar de eigen roots!
Helaas veel herkenning! Niet alléén goed beschreven maar ook informatief ook voor mijn als docent