Voorkant
Voorkant cover
Achterkant
Achterkant cover

OpNieuw leven

Auteur

Léonie van Geffen

Uitvoering
Paperback
Prijs
19 ,50
Verzending
Gratis verzending in Nederland en België
Levertijd
Twee tot vijf werkdagen
(Nederland en België) (Past door brievenbus)

Samenvatting

‘OpNieuw leven’ gaat over het leven na de diagnose van borstkanker. Over teleurstelling; in het eigen lijf maar ook in artsen, instellingen en vriendschappen. Maar het gaat ook over berusting, vertrouwen en het hervinden van geluk. Na deze overlevering kun je de regie van het leven toch weer in eigen handen krijgen en kunnen er weer keuzes worden gemaakt.

Over de auteur

"Het is december 2005 wanneer ik een knobbeltje ontdek in mijn rechterborst. Het blijkt een kwaadaardige tumor te zijn. Ik ben 34 jaar, getrouwd, en moeder van twee jonge kinderen. Mijn onbezorgde leventje staat op z’n kop. Maar één ding is zeker; ik wil niet sterven! Ik lees veel boeken en ‘surf’ op het internet maar ik vind niet wat ik zoek... Ik besluit een boek te schrijven."

Productinformatie

ISBN
9789088343308 / 978-90-883-4330-8
Uitgeverij
Boekscout
Verschijning
28-03-2008
Taal
Nederlands


Uitvoering
Paperback
Pagina's
120
Formaat
12,5 x 20 cm
Illustraties
Ja

Inkijk

Terwijl ik de afgelopen veertien maanden, zo’n dag als deze, als de zwaarste dag uit de telkens terugkerende driewekelijkse periode heb ervaren, zie ik mijn laatste Herceptin-kuur niet meer zó zwaar maar een beetje als een feestdag! Het is zomer!!! Het begint ’s morgens al bij Daan op school, hij trakteert alvast voor zijn vijfde verjaardag. Hij staat echt in het middelpunt en straalt helemaal. Maar in mijn gedachten heb ik al wel ‘dit wordt ook MIJN dag.’ ’s Middags sporten met Herstel & Balans is ook heel gezellig, ondanks de zware/indrukwekkende laatste themabijeenkomst de dag ervoor. En daarna dan voor de laatste keer naar het MOC. Ik kom toch echt niet huppelend binnen maar voordat ik goed en wel geïnstalleerd ben krijg ik van mijn overbuurman al de opmerking: ‘Maor meiske, ge ziet er nie ziek uit.’ En zo voelt dit ook echt, tussen die zieke mensen hoor ik niet meer te liggen. Ik ben niet meer ziek! Zijn dochter komt nog wel voorzichtig informeren naar mijn ziektebeeld en hoe "jong" ik wel niet ben. Waarop mijn antwoord steevast is: ‘Véél te jong!’ Hierna blader ik wat in mijn ‘Vriendin’ die voor de komende twee uur mijn "Beste" Vriendin is. Want de verhalen wil ik niet meer horen en mijn eigen verhaal is over en uit -dikke, vette punt-. Wanneer Ron binnenkomt met een geweldige bos bloemen verandert de zaal in één keer in een ziekenhuiskamer op de dag van ontslag. De verpleging deelt ons enthousiasme terwijl uit het bed van mijn buurvrouw alleen maar gekreun klinkt. Ik heb haar vaker gezien en het gaat serieus niet goed met haar. Ik heb met haar te doen... De verpleegster neemt ook nog een foto van ons en de ‘lege zak’, die we heel bewust leeg hebben zien druppelen. Deze "kerstboom" kan afgetuigd worden en hoop ik NOOIT meer te zien! Ron ‘knipt’ demonstratief de infuuslijn door ‘weg met die zooi.’ We lachen er om en ik zeg nog: ‘Zo heb je vaker gestaan, naast een ziekenhuisbed met een schaar in de handen...’

Uw email wordt enkel gebruikt voor overleg over de betreffende review

Wordt getoond bij de review

Er zijn nog geen reviews over dit boek