Vind wat ik gelezen heb goed ga het zeker lezen ook al omdat er in mijn omgeving ook iemand is die dat gehad heeft
Geen bloemen, liever verse worst
- Auteur
-
Elly van Beekum
- Uitvoering
- Paperback
- Genre
- Rouwverwerking
- Reviews
- 4,0 / 5 (1 reviews )
- Prijs
- € 18 ,50
- Verzending
- Gratis verzending in Nederland en België
- Levertijd
-
Twee tot vijf werkdagen
(Nederland en België) (Past door brievenbus)
Samenvatting
Elly van Beekum was ruim veertig jaar getrouwd met een drukke zakenman. Wanneer hij net gepensioneerd is, heeft Elly samen met haar man, Hans, nog vele plannen. Plotseling vertoonde Hans vreemd gedrag. Elly schonk er aanvankelijk niet zoveel aandacht aan, omdat zij zelf met gekneusde ribben liep en onder de pijnstillers zat. Zijn hulp had zij juist nu heel hard nodig, maar dat pakte even anders uit. Samen kregen zij de schok van hun leven te verwerken wanneer blijkt dat Hans een hersentumor heeft.
Over de auteur
"Ik heb gewerkt bij de Nederlandse Spoorwegen in Utrecht, ik was gek op reizen. Ik trouwde in 1966 met Hans van Beekum. Na verloop van een paar jaar namen wij de zaak, een groothandel in specerijen, over van de vader van Hans. Vanaf het moment dat Hans ernstig ziek werd, ben ik gaan schrijven over alles wat op mij en ons gezin afkwam. Het heeft mij enorm geholpen dit verdriet te verwerken."
Productinformatie
- ISBN
- 9789462062023 / 978-94-620-6202-3
- Uitgeverij
- Boekscout
- Verschijning
- 10-08-2012
- Taal
- Nederlands
- Genre
- Rouwverwerking
- Uitvoering
- Paperback
- Pagina's
- 92
- Formaat
- 12,5 x 20 cm
- Illustraties
- Nee
Inkijk
Hij nam een stap, verloor zijn evenwicht en gleed in de vijver. Niemand van ons zag het gebeuren. Achteraf kon je jezelf wel voor je kop slaan dat je daar niet aan had gedacht en vroeg je je af waarom hij niet om hulp had gevraagd. Maar ja, dat is altijd achteraf. Ik zag hem tot aan zijn middel in de vijver liggen. Ik schrok me rot natuurlijk. Hij had zijn helm niet op, maar gelukkig had hij zijn hoofd niet gestoten aan de rand van de vijver. De ploeg die achter ons was, hielp hem uit het water. Wij zouden na afloop pannenkoeken gaan eten, wat ook traditie is na het midgetgolfen, maar dat kon nu natuurlijk niet. Hans schaamde zich dat hem dit was overkomen. Zo nat kon hij ook niet in de auto. Ik trok zijn broek uit en ik had gelukkig een plastic vuilniszak waar hij op kon zitten in de auto en we reden teleurgesteld en geschrokken naar huis.