Samenvatting
De schrijfster neemt je mee door haar leven; een leven dat is verbonden met de geestelijke wereld. Iedereen wordt geholpen en geleid door mensen aan de andere kant. We zijn op deze wereld om veel te leren en onze ziel te laten groeien, zodat we een wijzer en mooier mens worden wanneer we weer terugkeren naar de geestelijke wereld. Het is geen toeval als je leven soms eens anders loopt dan je zou willen. T. Oostveen-Wolters geeft je op een briefje dat er een oplossing komt, ook al is het soms anders dan je zou verwachten.
Over de auteur
"Ik ben in 1963 geboren in Leiden. Ik ben gehuwd en heb twee kinderen en twee prachtige kleindochters. Ik ben werkzaam in een verzorgingshuis als ziekenverzorgster. Van jongs af aan heb ik mijn lijntje met boven gehouden. Hier ben ik heel dankbaar voor, want dit verrijkt mijn leven enorm."
Inkijk
Een half jaar voordat mijn vader ziek werd, lieten de Jongens mij al weten dat er iets stond te gebeuren, dat er iemand die heel dicht bij me stond, zou overlijden.
Dat gebeurde toen ik na een avonddienst naar huis toe wilde gaan. Ik liep na een avond hard werken naar buiten en opeens ‘rook’ en voelde ik de dood.
Meteen schoot het door me heen: iemand die heel dicht bij me staat, gaat dood.
Maar hoe kon ik de dood ruiken als ik de dood nog nooit hier op aarde geroken had? Dit was mijn vraag aan de Jongens.
Opeens verscheen er een film in mijn hoofd van een vrouw in lompen, van rond de dertig jaar, met een wit mutsje op. Zij ging kleine, lemen huisjes langs om ernstig zieke mensen te verzorgen. Die mensen lagen op bedden van zakken stro.
Zo begreep ik dat de doodslucht een herinnering was uit een van mijn vorige levens.
Overstuur reed ik naar huis, want van wie zou ik binnenkort afscheid moeten nemen?
Dat was iets wat de Jongens me niet vertelden.
Misschien snapt u nu dat ik mijn gave net zo haat als dat ik die lief heb, want bij wie kon ik treuren terwijl er nog niemand dood was? Wie begrijpt zoiets?
Het voordeel is weer dat je al een stukje hebt verwerkt als het echt aan de orde is en dat je dan anderen beter kunt troosten.