Samenvatting
Michelle fietst het schoolplein op en ziet Ilse al staan roken bij de ingang met haar vrienden. Bah, daar heeft ze helemaal geen zin in. Ilse pest haar vaak en daardoor is school niet leuk. Tot ze Mark ontmoet die haar kijk op de wereld en school verandert. Michelle begint waanzinnig verliefd op hem te worden, maar dan krijgt ze slecht nieuws. Mark moet door de scheiding van zijn ouders bij zijn vader in Almere gaan wonen. Een uur bij Michelle vandaan, dat kan toch niet waar zijn?
Over de auteur
"Ik ben op 5 april 1991 in Enschede geboren. Toen ik 8 jaar was, verhuisden we naar Zwolle, waar ik nu nog steeds woon samen met mijn vriend. Ik was al een paar jaar geleden begonnen aan dit verhaal, ik heb hem afgeschreven toen ik zwanger was van ons eerste kindje. In de brugklas heb ik ook te maken gekregen met pesten, de lijn in dit verhaal is dan ook uit mijn eigen ervaringen voortgekomen. Als het aan mij ligt gaat Michelle nog veel meer beleven!"
Inkijk
Michelle liep snel naar de fietsenstallingen om Ilse voor te zijn, maar die kwam er natuurlijk alweer aanlopen met haar groepje vrienden.
‘Wat is er Michelle? Ben je gedumpt?’, riep ze plagerig.
Michelle zei niks en probeerde sneller te lopen.
‘Wat, ben je bang of zo? Ik weet al waarom die stumper niks tegen je zegt, hij heeft je gewoon gebruikt! Dat kan makkelijk met iemand zoals jij!’ Het groepje lachte.
Ze haalden Michelle bijna in en toen ze eenmaal bij haar fiets stond, kwamen ze allemaal om haar heen staan.
‘Je hoort toch dat ik tegen je praat?’, zei Ilse die vlak voor Michelle kwam staan.
Michelle haalde haar schouders op. ‘Ja’, zei ze zachtjes.
‘Nou dan is het wel even beleefd te luisteren’, zei Ilse weer. Michelle keek Ilse aan.
‘Dat zogenaamde vriendje van je is anders dan je denkt hoor’, zei Ilse.
‘Hoezo?’, vroeg Michelle.
‘Wat denk je dan, dat hij je echt leuk vindt? Hij heeft dingen tegen mij gezegd.’
‘Welke dingen?’
Michelle wist niet zeker of ze Ilse nou serieus moest nemen of niet.
Ilse grinnikte. ‘Dat het wel erg makkelijk ging bij jou, hij had er geen werk aan zei hij, hij heeft je gewoon keihard gebruikt.’
Ze was even stil. ‘En nu keihard laten vallen.’
Het groepje lachte. Michelle kreeg tranen in haar ogen. Ze wilde met haar fiets weglopen.
‘Ja, ga maar snel naar huis, kun je bij je moeder uithuilen.’ Ilse lachte en deed een stap opzij.
Michelle zei niks meer en stapte op haar fiets. Ze fietste snel het schoolplein af.
Toen ze de hoek om was stroomden de tranen over haar gezicht. Ze veegde ze af, maar ze bleven komen. Wat een rotwijf, dacht ze. Ze haalde haar neus op. Ze had toch geen gelijk?