Moeten
Het is woensdagochtend.
Bij de eerste wekronde treffen we Ilse snikkend in bed aan.
Ilse slaapt niet. Al maanden niet. Als ze door oververmoeidheid even wegdommelt, schrikt ze paniekerig wakker, en verwijt ze haar omgeving, dat men haar heeft laten gaan.
In de eerste gesprekken die we daarover hadden, gaf ze aan dat ze bang was. Bang om in haar slaap te overlijden. Ze is er van overtuigd dat, als ze dood gaat, dat tijdens het slapen zal zijn.
Als je slaapt heb je nergens controle over. Daar wortelt haar angst.
Naarmate er meer gesprekken gevoerd worden, krijgen haar angsten meer vorm. De vorm van dwanggedachten. Stemmen in haar hoofd vertellen haar dat er vreselijke dingen zullen gebeuren in haar slaap. Wie haar uiteindelijk verbiedt te slapen, de stemmen, of zijzelf, zullen we waarschijnlijk nooit weten. Feit is, dat ze wakker moet blijven om niet te sterven.
"Ik was jarenlang werkzaam in een instelling voor jeugd-ortho-psychiatrie. Door ziekte werd ik aan het arbeidsproces onttrokken. Daardoor veranderde ook mijn sociale omgeving en netwerk. Ik constateerde steeds vaker dat de meeste mensen geen idee hebben van wat psychiatrie precies inhoudt. Dit resulteerde in Over-leven in de psychiatrie. Een realistisch en leerzaam boek voor iedereen die nieuwsgierig is, of er iets meer van wil weten."
|