Weinig sportauteurs beschrijven hun eigen belevenissen zo pakkend als Toon Hoefsloot. Al enkele jaren lees ik met veel plezier en aandacht zijn kano avonturen. En als het avontuur niet naar Toon toekomt dan vaart hij er zelf wel recht op af. Vlot geschreven, zonder meer een aanrader voor iedereen die op zoek is naar een nieuwe sportieve uitdaging op het water en zich afvraagt of kanoën misschien wat is. Na dit boek te hebben gelezen ga je beslist 'over stag' of liever gezegd je 'escamoteert' en neemt zelf de peddels ter hand.
Geen golf te hoog
- Auteur
-
Toon Hoefsloot
- Uitvoering
- Paperback
- Genre
- Sport en Spel
- Reviews
- 5,0 / 5 (2 reviews )
- Prijs
- € 23 ,50
- Verzending
- Gratis verzending in Nederland en België
- Levertijd
-
Twee tot vijf werkdagen
(Nederland en België) (Past door brievenbus)
Samenvatting
Ongelooflijk veel plezier beleeft Toon Hoefsloot op binnen- en buitenlandse rivieren, kanalen, sloten, plassen of op zee. Vaak samen met vrienden die de kanosport en het buitenleven een warm hart toedragen. Kanovaren, een sportieve droom, mondt uit in passie voor duurzaam sporten en natuurbeleving tegelijk. Voor de auteur heeft kanoën geleid tot vele jaren actief watersportplezier en sterke verbondenheid met de natuur. Respect voor water, vuur, lucht en aarde. Én sterke vriendschappelijke banden. Geen golf te hoog bevat een selectie boeiende kayakverhalen die op één uitzondering na beleefd zijn door de auteur en vol overgave in dit boek beschreven zijn.
Over de auteur
"Ik was werkzaam in een familiebedrijf als woninginrichter. Later heb ik me omgeschoold tot Essentieel Therapeut (2006). Ik ben fervent watersporter. Zeilen in open (wedstrijd-)boten en kajuitjachtjes, geweldig! Daarnaast ben ik in 1986 gaan kanovaren. Ik werd er ‘buitenmens’ van. Eenvoud, vrijheid en natuurbeleving fascineren mij. Al peddelend ervaar ik de elementen intens. Ik voel daardoor sterke verbondenheid met de natuur. Mijn 'pen' is bondig en beeldend. Geen golf te hoog getuigt daar volop van."
Productinformatie
- ISBN
- 9789462068308 / 978-94-620-6830-8
- Uitgeverij
- Boekscout
- Verschijning
- 19-04-2013
- Taal
- Nederlands
- Genre
- Sport en Spel
- Uitvoering
- Paperback
- Pagina's
- 270
- Formaat
- 16 x 24 cm
- Illustraties
- Nee
Inkijk
Dat werd dus even slikken bij het afvaren vanaf de schelpjes. Maar dan ook snel inademen, want de golven overspoelden onze kano’s telkens weer! Met klaar geweld kletterde het water over de boten en spatte uiteen tegen ons vege lijf. Steeds lagen we haast stil van de klap. Voortdurende concentratie was geboden om overeind te blijven. Verschillende technieken waren nodig om te kunnen blijven varen. De laatste golven waren het hoogst. Ze krulden om en rolden over ons heen. Slechts met uiterste moeite hielden we de peddel in bedwang. Een flink aantal tellen later konden we weer ademen. Het tumult achter ons ging onafgebroken door...
(...)
Eigenlijk veel te snel naar mijn zin naderden we de eerste stuw. Er was geen glijgoot. Glijgoot? Wat was dat nou weer? Het overdragen en weer te water laten, kostte nauwelijks meer tijd dan één minuut. Verder ging het weer, we genoten met volle teugen van alles om ons heen. Het was wond’re pracht dat in ongerept niemandsland leek te liggen. Fraaie gemengde bossages werden frequent afgewisseld door weilandjes, kreupelhout, moerasjes, wilde heigebieden en een enkel korenveldje of dennenbosje. Schitterend. Ik werd moe van 't kijken. Eigenlijk nauwelijks meer van ‘t peddelen, de lastige spierpijnen, daar was ik doorheen...
(...)
Direct na de stenen bogenbrug met onbevaarbare barrage vulden we onze boten geheel af met beslist onontbeerlijke bagage als tentjes, kleren, pastice, sardientjes, olijfolie en weet ik veel wat allemaal niet. Op onverklaarbare wijze bleek mijn boot - de mooiste - nu ook veruit de zwaarste. We vonden een veilig plekje voor de auto, bietsten acht liter water in de kroeg. We prikten de boten tussen ruwe rotsblokken door te water en elk trok een tevreden lach onder de zonnebril uit. Hier waren we voor gekomen: rust, stilte, natuur en de grilligheid van het ongerepte stroomgebied.
(...)
Eigenlijk veel te snel naar mijn zin naderden we de eerste stuw. Er was geen glijgoot. Glijgoot? Wat was dat nou weer? Het overdragen en weer te water laten, kostte nauwelijks meer tijd dan één minuut. Verder ging het weer, we genoten met volle teugen van alles om ons heen. Het was wond’re pracht dat in ongerept niemandsland leek te liggen. Fraaie gemengde bossages werden frequent afgewisseld door weilandjes, kreupelhout, moerasjes, wilde heigebieden en een enkel korenveldje of dennenbosje. Schitterend. Ik werd moe van 't kijken. Eigenlijk nauwelijks meer van ‘t peddelen, de lastige spierpijnen, daar was ik doorheen...
(...)
Direct na de stenen bogenbrug met onbevaarbare barrage vulden we onze boten geheel af met beslist onontbeerlijke bagage als tentjes, kleren, pastice, sardientjes, olijfolie en weet ik veel wat allemaal niet. Op onverklaarbare wijze bleek mijn boot - de mooiste - nu ook veruit de zwaarste. We vonden een veilig plekje voor de auto, bietsten acht liter water in de kroeg. We prikten de boten tussen ruwe rotsblokken door te water en elk trok een tevreden lach onder de zonnebril uit. Hier waren we voor gekomen: rust, stilte, natuur en de grilligheid van het ongerepte stroomgebied.
Reviews
Heel goed geschreven en inspirerend voor eigen tochten!
