Muisje Knabbelgraag en de Grondkabouters

De drie vrienden Muisje, Witje het konijn en Staartje de eekhoorn beleven weer spannende avonturen in het Dierenbos. Zij ontmoeten de Spinnenprof, die van alles kan uitvinden en ze ontdekken het land van de Grondkabouters, waar een wespenplaag heerst. Ze helpen ontsnapte kippen, die in het bos willen komen wonen en redden een ontvoerde bijenkoningin. Ze maken een Bonte Specht met hoofdpijn weer helemaal gelukkig en overleven een grote storm. Ondanks het feit dat tovenaar Flop niet meer in het bos woont, gebeurt er nog van alles in het Kleine Dierenbos.

"Ik ben opa van vier prachtige kleinkinderen en ik vertel hun graag verhalen. Mede dankzij hun fantasie beleven Muisje Knabbelgraag en zijn vrienden een heleboel nieuwe avonturen. Tegelijkertijd leren ze veel over de dieren, die centraal staan in het verhaal. In 2010 en 2012 verschenen de eerste twee boeken (Muisje Knabbelgraag en Tovenaar Flop; Knabbelgraag en de Tovenaarsleerling, beide uitgegeven door Boekscout.nl). De verhalen in dit derde boekje zijn opnieuw prachtig geïllustreerd door Sandra Groothuizen."

Oom Quint ging rechtop in zijn diepe leunstoel zitten en begon te vertellen. Het ging over de Grondkabouters. Die leefden onder de grond in een grote grot, maar gingen ’s nachts regelmatig het bos in om vruchten te plukken of ander eten te verzamelen. Dat deden ze alleen met droog weer, want Grondkabouters hebben een hekel aan regen. De koning van de Grondkabouters had daarom, op aanraden van oom Quint, een gat in het plafond van hun grot laten maken. Staande op een lange ladder, kon hij door dat gat naar buiten kijken. Zo wist hij of het regende of dat de maan scheen. Bang voor andere dieren hoefde hij niet te zijn, want het gat was niet groot. Grotere dieren konden er niet door en kleinere dieren durfden natuurlijk niet in zo’n donker gat te kruipen. Dat uitkijkgat werkte dus heel goed, totdat...
Hier hield oom Quint op met vertellen. Hij trok een zorgelijk gezicht en keek strak voor zich uit.
"Wat gebeurde er, oom Quint?", vroeg Staartje. "Kwam er toch een eng beest doorheen?"
Oom Quint zuchtte. "Nee, geen eng beest. Tientallen beesten! Nee, honderden! Vlakbij dat gat ging namelijk een wespenvolk wonen. Een heleboel wespen zoemden daar plotseling rond. En als een Grondkabouter zijn kale kopje maar even boven de grond uitstak, werd hij direct aangevallen door die stekende beesten. Geen enkele Grondkabouter durfde daarna nog naar buiten te kijken, om te zien wat voor weer het was. Of om te genieten van de maan, die door de bomen scheen. Die wespen zijn echt verschrikkelijk en ze steken heel gemeen. Het zijn er zoveel, dat er gewoon niet tegen te vechten valt. Nu hebben ze mij gevraagd om die wespen weg te jagen, maar ik weet nog niet hoe ik dat moet doen."