Waarschijnlijk hebben de A4tjes je de afgelopen jaren door het hoofd gefladderd... en dan zo opeens is er het boek, en hoe. Heel aangrijpend en waardevol. Dank je wel.
In de voetsporen van Rico
- Auteur
-
Anne Doldersum
- Uitvoering
- Paperback
- Genre
- Rouwverwerking
- Reviews
- 4,8 / 5 (12 reviews )
- Prijs
- € 21 ,99
- Verzending
- Gratis verzending in Nederland en België
- Levertijd
-
Twee tot vijf werkdagen
(Nederland en België) (Past door brievenbus)
Samenvatting
Anne Doldersum verliest haar zoon op een manier waarop ze dit nooit had verwacht: hij wordt tijdens een vredesmissie in Cambodja neergeschoten door een collega. Dit verlies is bijna ondraaglijk. Om het verlies draaglijker te maken, vindt Anne het zeer belangrijk om als moeder te weten te komen waar haar kind in de laatste dagen van zijn leven heeft geleefd en gewerkt. Daarom gaat zij zijn voetsporen nog eens na. Anne maakt eenieder graag deelgenoot van haar reis. Ga na hoe zij deze gebeurtenis en de reis heeft overleefd en beleefd.
Alle royalty's van dit boek komen ten goede aan een wees- en/of kinderziekenhuis in Cambodja.
Alle royalty's van dit boek komen ten goede aan een wees- en/of kinderziekenhuis in Cambodja.
Over de auteur
"Ik ben geboren 1951 in Hoge Hexel. Sinds 2006 woon ik met mijn man in Neuenhaus. Van kinds af aan heb ik altijd graag getekend, geschilderd en geschreven. Door veel nare ervaringen in mijn leven, ben ik begonnen door de dingen ‘van me af te schrijven’. Na de reis naar Cambodja geef ik nu voor het eerst een boek uit waarin mijn leven samen met mijn zoon wordt beschreven."
Productinformatie
- ISBN
- 9789402200072 / 978-94-022-0007-2
- Uitgeverij
- Boekscout
- Verschijning
- 14-06-2013
- Taal
- Nederlands
- Genre
- Rouwverwerking
- Uitvoering
- Paperback
- Pagina's
- 186
- Formaat
- 12,5 x 20 cm
- Illustraties
- Ja
Inkijk
Er kwam een informatieavond op de MAVO over allerlei beroepen onder andere Politie, Landmacht, Luchtmacht, Marine, etc. Voor jou maakte het niet uit, want ook op 16-jarige leeftijd was je er nog steeds van overtuigd dat je militair wilde worden. Er werd informatie meegenomen over zowel Land als Luchtmacht en de Marine. Snel moest het informatiekaartje worden ingevuld en verstuurd worden. Het duurde je allemaal veel te lang eer er een reactie kwam. Maar eindelijk kwam er een infomagazine met een begeleidende brief op 25-02-1991 waarin vermeld stond dat de interesse die je toonde voor de marine duidelijk was. Je kon aan het begin van je examenjaar eventueel al solliciteren bij de marine. Wanneer je niet verder geïnteresseerd was, moest je even een briefje terugsturen. Het leek allemaal wel interessant wat er in het infomagazine stond, dus toch maar een voorlichting aangevraagd.
En dan eindelijk een uitnodiging, op 25 november 1991 om 10 uur werd je verwacht in Hengelo. Een van de ouders mocht mee. Natuurlijk ging ik met je mee. Hele verhalen werden verteld over het leven bij de marine en welke mogelijkheden er waren. Veel vragen werden gesteld over school etc. De cijferlijsten en het overgangsrapport moest je meenemen. Na het gesprek werden er videobeelden vertoond. Marine en mariniers... ja, na het zien van de beelden van de mariniers, was het voor jou helemaal duidelijk, wintertraining in Noorwegen, jungletraining op Borneo, bergtraining in Schotland... Dit was wat je wilde, een marinier worden. Besliste je om na deze voorlichting te solliciteren, dan kreeg je de nodige papieren direct mee naar huis. Hier hoefde jij dus geen moment over na te denken. Papieren ingevuld en nu maar wachten op een oproep voor de keuring.
En dan eindelijk een uitnodiging, op 25 november 1991 om 10 uur werd je verwacht in Hengelo. Een van de ouders mocht mee. Natuurlijk ging ik met je mee. Hele verhalen werden verteld over het leven bij de marine en welke mogelijkheden er waren. Veel vragen werden gesteld over school etc. De cijferlijsten en het overgangsrapport moest je meenemen. Na het gesprek werden er videobeelden vertoond. Marine en mariniers... ja, na het zien van de beelden van de mariniers, was het voor jou helemaal duidelijk, wintertraining in Noorwegen, jungletraining op Borneo, bergtraining in Schotland... Dit was wat je wilde, een marinier worden. Besliste je om na deze voorlichting te solliciteren, dan kreeg je de nodige papieren direct mee naar huis. Hier hoefde jij dus geen moment over na te denken. Papieren ingevuld en nu maar wachten op een oproep voor de keuring.
Reviews (12)
hoe verder ik vorderde met lezen en meer pagina's had verslonden deste meer respect en bewondering voor de auteur.
Als moeder van een zoon van 30 jaar heeft dit mij zeer aangegrepen.
je moet dit boek wel in een keer uitlezen, want je word er in meegezogen.
in een woord BEWONDERING VOOR ANNE DOLDERSUM
Als moeder van een zoon van 30 jaar heeft dit mij zeer aangegrepen.
je moet dit boek wel in een keer uitlezen, want je word er in meegezogen.
in een woord BEWONDERING VOOR ANNE DOLDERSUM
Wat een prachtig boek! Erg mooi en levendig beschreven. Ook erg knap en moedig om dat als moeder zo te beschrijven en uit te brengen. Mijn complimenten!
Inderdaad een boek die je wel uit moet/ wil lezen. Heel aangrijpend om zo in het gevoel mee te worden genomen. Na het meest "worst case scenario" wat je als moeder mee kan maken, vond ik toch het eind ook wel erg mooi en bijzonder. Het zou verfilmd kunnen worden als "waargebeurd verhaal". Ik vind het erg dapper en bewonderenswaardig dat je dit als moeder zo kunt verwoorden.... TOP!
Met heel veel respect hebben wij dit boek gelezen. Het is een heel mooi boek geworden dat Anna echt vanuit haar hart, met liefde voor haar zoon, heeft geschreven. Je maakt, al lezende, de moeilijke tijd mee waar Anne in terecht kwam en daar, al schrijvende, een verwerking van haar verdriet heeft proberen te vinden. Wij wensen haar alle goeds toe,
samen met allen die haar liefhebben. Bedankt Anne!
samen met allen die haar liefhebben. Bedankt Anne!
Na het tranendrogend lezen van het boek: in de voetsporen van Rico besefte ik me nog maar weer eens wat voor bijzonder mens je bent, naast je warmhartige persoonlijkheid en liefde voor alles wat leeft ben je een geboren schrijver. Met het schrijven van dit boek ben
je waarschijnlijk een grote steun voor veel mensen die nog zitten met onverwerkt verdriet.
Voor mij ben je een Superkanjer en ik hoop dat je. samen met Henk binnenkort een groot bedrag naar Cambodja kunt brengen.
je waarschijnlijk een grote steun voor veel mensen die nog zitten met onverwerkt verdriet.
Voor mij ben je een Superkanjer en ik hoop dat je. samen met Henk binnenkort een groot bedrag naar Cambodja kunt brengen.
Wat verdrietig en toch zo sterk. De hele rouwverwerking komt voorbij. Dankjewel
Prachtig hoe ze dit zo heeft kunnen verwoorden... diep respect! de aanleiding voor dit verhaal is de ergste nachtmerrie is die je als ouder kan overkomen.
Je mag hier supertrots op zijn! Trots op je zoon Rico en trots op dit boek!
Je mag hier supertrots op zijn! Trots op je zoon Rico en trots op dit boek!
Prachtig boek! Ik ben zelf niet het type dat uren op de bank een boek kan lezen maar deze kon ik niet aan de kant leggen, zo boeiend geschreven. Mooi hoe je zo'n groot verdriet zo voelbaar op papier kunt zetten!
20 jaar geleden overleed Rico. Ik was tien jaar. De laatste keer dat ik Rico zag voordat hij naar Cambodja ging. De bruiloft van mijn ouders, dat speciale moment is benoemd in dit boek. Ik had hem nog zoveel willen vragen.... Anne door jouw boek ben ik meer over Rico te weten gekomen. Het raakte mij in mijn hart. Ik ben je erg dankbaar dat je dit wilde delen.
IK ben de moeder van Gordon
Gordon was de vriend van Rico uit Heino.
IK heb het boek de afgelopen dagen gelezen, en ben zeer onder de indruk van het boek.
Ik weet ook dat de vriendengroep heel intens
hebben meegeleefd met het overlijden van Rico.
Ik hoorde er vaak iets over.
Ik heb hem zelf ook een keer ontmoet,en vond het
een hele fijne knul.
Fijn dat je het verdriet zo op papier kunt zetten.
Gordon was de vriend van Rico uit Heino.
IK heb het boek de afgelopen dagen gelezen, en ben zeer onder de indruk van het boek.
Ik weet ook dat de vriendengroep heel intens
hebben meegeleefd met het overlijden van Rico.
Ik hoorde er vaak iets over.
Ik heb hem zelf ook een keer ontmoet,en vond het
een hele fijne knul.
Fijn dat je het verdriet zo op papier kunt zetten.
Het is inderdaad een boek wat je in een keer uit moet lezen, ik heb heel wat tranen moeten laten vallen tijdens het lezen,heel knap en moedig dat je het zo van je af kon schrijven. Rico blijft zo bij ons allen in gedachten en jij bent een super moeder, om trots op te zijn,wat je dan allemaal in gedachten als ouders je leven moet mee dragen is soms wel zwaar. top gedaan.
