De Waarheid

Indy vindt zichzelf zielig: ze heeft een strenge stiefvader en haar beste vriendin is heel druk met haar nieuwe vriendje, waardoor ze Indy helemaal vergeet. Indy trekt zich vervolgens terug achter de computer om te chatten. Zo ontmoet ze Freek. Als Indy erachter komt hoe het er bij Freek thuis aan toegaat, beseft ze dat ze het helemaal niet zo slecht heeft. Freek heeft namelijk nooit een normale jeugd gehad. Zijn vader is alcoholist en over zijn moeder weet hij maar heel weinig. Zal Freek ooit weten hoe het met zijn moeder zit en komt hij met de hulp van Indy bij zijn vader weg?

"Ik ben geboren in Losser, waar ik nog steeds woon met mijn twee zussen en ouders. Ik zit in drie vwo van het Carmel college Lyceumstraat in Oldenzaal. Toen ik klein was schreef ik al korte verhaaltjes in een schrift. Deze verhalen worden steeds langer en na Fight komt nu mijn tweede boek alweer uit. Ik hoop dat ik nog lang mag blijven schrijven en dat jullie mijn verhalen leuk blijven vinden."

De hele weg naar Freeks huis praten ze.
‘We zijn er’, zegt Freek. Indy schrikt. De buurt ziet er rommelig uit.
‘Woon je hier?’
‘Ja, hier woon ik.’ Freek doet de deur open en loopt naar binnen. Overal liggen kledingstukken en glasscherven. Ze lopen naar boven.
‘Dit is mijn kamer’, zegt Freek terwijl hij een deur open doet. De kamer ziet er wel netjes uit. Er liggen boeken op Freeks bureau.
‘Getver, wiskunde.’
‘Ja, erg hè?’ Freek doet de boeken dicht en bergt ze op.
‘Wil je wat drinken?’, vraagt Freek.
‘Ja, graag.’
‘Cola?’
‘Je doet maar’, zegt Indy. Freek loopt weg.
Indy loopt naar de gang, een kamerdeur staat open. Dit is vast de kamer van Freeks vader, denkt ze. Ze ziet een kist staan. Ze is benieuwd naar wat erin zit. Ze loopt ernaartoe en doet hem open. In de kist zitten flessen drank. Is Freeks vader drankliefhebber?, vraagt Indy zich af.
‘Wat doe je?’, hoort Indy Freek ineens zeggen. Ze kijkt naar Freek, hij kijkt verdrietig.
‘Sorry, ik wilde niet…’
‘Maar je deed het toch’, onderbreekt Freek haar.
‘Maar wat is hier erg aan dan?’, vraagt Indy.
‘Je snapt me niet.’ Freek loopt naar de kist toe en probeert hem dicht te doen, maar hij blijft haken.
‘Ik help wel even’, zegt Indy. Ze helpt mee, maar de kist gaat niet dicht. Ze zet nog meer kracht. Dan hoort ze opeens traptreden kraken.