Geweldig boek
Een kijkje achter de schermen
van de beveiliging in Hoog Catharijne
- Auteur
-
Cees de Vries
- Uitvoering
- Paperback
- Genre
- Biografieën
- Reviews
- 5,0 / 5 (1 reviews )
- Prijs
- € 22 ,99
- Verzending
- Gratis verzending in Nederland en België
- Levertijd
-
Twee tot vijf werkdagen
(Nederland en België) (Past door brievenbus)
Samenvatting
In de jaren ‘70 waren er nog geen officiële beveiligingsdiploma’s. In de jaren ‘80 is daar verbetering in gekomen door de Unie blhp, SVPB en ECABO. De particuliere beveiligers werden geschoold en praktisch opgeleid in een examenopleidingscentrum. In het begin was de samenwerking met de politie nihil. Zij zagen de particuliere beveiligers aan voor een stelletje ‘krukkenvoelers’. Dit boek laat zien hoe de particuliere beveiliging in de loop der jaren is opgeschaald met een volwaardige opleiding op MBO-niveau. De particuliere beveiligingsdienst is niet meer weg te denken uit de dagelijkse samenleving. Het is een volwaardig vak geworden.
Over de auteur
“Ik ben na mijn diensttijd, waarover ik in mijn debuut Laatste schot van een Huzaar schreef, begonnen als hondengeleider in de beveiliging op Hoog Catharijne, toen mijn contract als korverband vrijwilliger in militaire dienst was afgelopen. Na het behalen van mijn beveiligingsdiploma’s ben ik bevordert tot groepsleider (wachtcommandant). Ik heb me hard gemaakt voor het verbeteren van de beveiligings CAO. Daarna ben ik als unitmanager gaan werken bij het ‘Media Park’ in Hilversum. Tot mijn pensioen heb ik risicoanalyses gemaakt voor ontruimingsplannen voor diverse opdrachtgevers.”
Productinformatie
- ISBN
- 9789402202595 / 978-94-022-0259-5
- Uitgeverij
- Boekscout
- Verschijning
- 22-11-2013
- Taal
- Nederlands
- Genre
- Biografieën
- Uitvoering
- Paperback
- Pagina's
- 244
- Formaat
- 16 x 24 cm
- Illustraties
- Ja
Inkijk
Plotseling werd ik opgeroepen via mijn portofoon, met spoed moest ik naar het Gildenkwartier met mijn hond. Er zou daar een vechtpartij aan de gang zijn.
Snel ben ik met mijn hond daar naar toegegaan, vanuit de verte zag ik al een vechtende menigte en ik zag mijn chef daartussen staan.
Ter plaatse aangekomen, zag ik dat een man of acht aan het vechten was met elkaar.
"Mensen aan de kant!", riep ik. Bij het zien van Jip gingen de toeschouwers bij de vechtpartij aan de kant, ik kon de situatie goed overzien.
Twee politieagenten lagen te rollenbollen op de grond met enkele aangeschoten Hoog Catharijne figuren. Er werd links en rechts behoorlijk geslagen met lege bierflessen. Twee collega’s van mij waren er tussen gedoken om de agenten te helpen ontzetten. Maar de vaste Hoog Catharijne-figuren waren op dat ogenblik in de meerderheid. Het zag er naar uit dat beide politieagenten en de twee beveiligingsemployé’s het onderspit moesten delven.
Ik riep Bob in de meldkamer op, voor politieassistentie en deelde mee dat hun collega’s in moeilijkheden zaten. Mijn hond had al een been van een Hoog Catharijne-er in zijn bek en hij beet behoorlijk door. Het slachtoffer schreeuwde het uit van pijn. Hij was net van plan geweest om een politieagent te bewerken met een kapotte bierfles.
Het slachtoffer riep naar mij: "Hé, vuile klootzak, houd die moordenaar bij je."
Ik liet mijn hond de man goed vasthouden aan zijn been. De helft van zijn broekspijp had hij al van zijn been gescheurd, zijn been bloedde hevig. De hond had hem goed vast en liet hem niet meer los. De man vloekte en schreeuwde het uit van de pijn. Een van de politieagenten krabbelde overeind, pakte zijn handboeien en deed deze om de polsen van de schreeuwende en vloekende man. Hierna gaf ik mijn hond het commando ‘los’.
Snel ben ik met mijn hond daar naar toegegaan, vanuit de verte zag ik al een vechtende menigte en ik zag mijn chef daartussen staan.
Ter plaatse aangekomen, zag ik dat een man of acht aan het vechten was met elkaar.
"Mensen aan de kant!", riep ik. Bij het zien van Jip gingen de toeschouwers bij de vechtpartij aan de kant, ik kon de situatie goed overzien.
Twee politieagenten lagen te rollenbollen op de grond met enkele aangeschoten Hoog Catharijne figuren. Er werd links en rechts behoorlijk geslagen met lege bierflessen. Twee collega’s van mij waren er tussen gedoken om de agenten te helpen ontzetten. Maar de vaste Hoog Catharijne-figuren waren op dat ogenblik in de meerderheid. Het zag er naar uit dat beide politieagenten en de twee beveiligingsemployé’s het onderspit moesten delven.
Ik riep Bob in de meldkamer op, voor politieassistentie en deelde mee dat hun collega’s in moeilijkheden zaten. Mijn hond had al een been van een Hoog Catharijne-er in zijn bek en hij beet behoorlijk door. Het slachtoffer schreeuwde het uit van pijn. Hij was net van plan geweest om een politieagent te bewerken met een kapotte bierfles.
Het slachtoffer riep naar mij: "Hé, vuile klootzak, houd die moordenaar bij je."
Ik liet mijn hond de man goed vasthouden aan zijn been. De helft van zijn broekspijp had hij al van zijn been gescheurd, zijn been bloedde hevig. De hond had hem goed vast en liet hem niet meer los. De man vloekte en schreeuwde het uit van de pijn. Een van de politieagenten krabbelde overeind, pakte zijn handboeien en deed deze om de polsen van de schreeuwende en vloekende man. Hierna gaf ik mijn hond het commando ‘los’.
