Voorkant
Voorkant cover
Achterkant
Achterkant cover

Ga toch fietsen

Auteur

Pierre Derix

Uitvoering
Paperback
Prijs
16 ,45
Verzending
Gratis verzending in Nederland en België
Levertijd
Twee tot vijf werkdagen
(Nederland en België) (Past door brievenbus)

Samenvatting

Dit boek bevat reisverhalen die zijn ontstaan tijdens fietstochten door Nederland en de lage delen van België en Duitsland. Geen opsomming van routes, maar persoonlijke ervaringen. Het soms grillige weer, de contacten met mensen en hun (eigen)aardigheden, de streek met zijn cultuur en historie zijn de hoofdingrediënten in dit boek. Derix vertelt het met humor, maar soms kan hij toch ook niet om een traan heen. Zijn verhalen geven een optimistische kijk op fietsen. Je krijgt zin om met de fiets op pad te gaan.

Over de auteur

"Ik ben in 1948 in Roermond geboren. Nu woon ik in het Noordhollandse Andijk. Na de middelbare school en de Pedagogische Academie heb ik zo’n dertig jaar als docent Nederlands in het voortgezet onderwijs gewerkt. Sinds augustus 2007 ben ik met vervroegd pensioen. Schrijven, schilderen en lezen zijn mijn belangrijkste bezigheden. De fiets is mijn belangrijkste vervoermiddel. Wijlen schrijver en columnist A.J Klei heeft eens geschreven: "Ik woon en fiets in Amsterdam." Voor mij geldt: "Ik woon in Andijk en fiets."

Productinformatie

ISBN
9789088345364 / 978-90-883-4536-4
Uitgeverij
Boekscout
Verschijning
23-04-2021
Taal
Nederlands


Uitvoering
Paperback
Pagina's
134
Formaat
12,5 x 20 cm
Illustraties
Nee

Inkijk

Via Farmsum bereikte ik de enorme fabrieksterreinen van Akzo Nobel gelegen aan de Dollard en de Eems. Fietsend langs de dijk aan de Dollard zag ik opeens een aantal grafzerken boven de dijk uitsteken. In het midden een kunstwerk, in de vorm van een opengevouwen hand, wat een kerk moest symboliseren die hier eens gestaan had. Uit de informatie kon ik opmaken dat hier het dorpje Oterdum moest hebben gelegen. Bij het op deltahoogte brengen van de dijken moest Oterdum verdwijnen omdat het te laag lag. Uit eerbetoon heeft men het voormalige kerkhof eveneens op deltahoogte gebracht. Of ook de overledenen nu op Deltahoogte liggen werd me niet duidelijk. De lucht aan de zuidwestelijke hemel werd serieus dreigender. Het genieten was over. Ik besloot zo snel mogelijk, via Termunterzijl, bij mijn logeeradres in Finsterwolde te komen. Van dit mooie dorpje aan de Dollard heb ik weinig gezien, want ik wilde snel door. Op een gegeven moment was daar de ‘Lange weg’. Een langs een ‘liniaal’ getrokken weg van zo’n zeven kilometer lang zonder beschutting. Hier stond de bui me op te wachten. Ik kon geen kant meer op. Een drietal kilometers voor me staken twee aluminium schoorsteenpijpen hoog de lucht in. Ze bliezen dikke witte wolken uit tegen een werkelijk inktzwarte hemel. Wat een beeld! Zo’n twee kilometer voor Finsterwolde had de bui me dan toch uiteindelijk te pakken.

Uw email wordt enkel gebruikt voor overleg over de betreffende review

Wordt getoond bij de review

Er zijn nog geen reviews over dit boek