Sproetje Puntkin & Stekeltje Sterk en de Boerderij-Boef

Ergens in een prachtig dorpje in Nederland wonen Sproetje Puntkin en Stekeltje Sterk. Zo heten ze natuurlijk niet echt maar dit zijn hun schuilnamen. Sproetje en Stekeltje zijn namelijk stoere avonturiers en daar hoort natuurlijk wel een schuilnaam bij. Ze beleven de spannendste en soms grappigste avonturen. In dit boek rapen Sproetje en Stekeltje al hun moed bij elkaar om die enge boerderij in de verte nu eens van dichtbij te bekijken want wie woont daar toch? Ze zien immers licht branden 's avonds dus ze moeten wel op onderzoek uitgaan. En jij mag mee op avontuur... maar alleen als je durft natuurlijk!

"Als moeder van 2 jongens, op wie dit boek min of meer gebaseerd is, zie ik hoe leuk ze lezen vinden en hoe belangrijk het is. Daarom heb ik besloten eindelijk mijn droom waar te maken en om mijn eerste kinderboek uit te geven. Aan inspiratie geen gebrek; die leveren mijn kinderen en aan mij de taak om er net even iets anders van te maken, soms met een lach en altijd met een knipoog! Via internet vond ik de perfecte partner voor het maken van prachtige illustraties, namelijk Ruud Zijffers en ik wens iedereen dan ook veel lees- en kijkplezier toe!"

Met de zaklamp zoeken Sproetje en Stekeltje naar een plek waar een schatkist verstopt zou kunnen zijn. Ze zoeken naar een oude kist. Of misschien ligt het wel in die oude kast? Net als Sproetje richting de kast wil lopen, slaakt Stekeltje een kreet en roept hij opgewonden: "Kijk… kijk… voetstappen in het stof!" Met zijn zaklamp schijnt Stekeltje op de voetstappen in het stof. Zijn mond valt open van verbazing. Sproetje ziet het ook en dat is vreemd. Wie zou hier zijn geweest? Spoken laten toch geen voetstappen achter?"
Sproetje en Stekeltje volgen de voetstappen totdat ze bij een muur aankomen.
Daar lijken de voetstappen op te houden.

"Huh?", roept Stekeltje Sterk verbaasd. "Waar zijn de voetstappen nu gebleven?"
Ze lijken op te houden bij de muur en op die muur zien ze een vage handafdruk. Het is een hele grote hand, niet van een kind. Sproetje schijnt met zijn zaklamp op de muur en kijkt nog even om zich heen of hij iemand ziet.
"Wauw", zegt Stekeltje en hij loopt naar de muur. Stekeltje gaat met zijn hand over dezelfde plek als de handafdruk en dan opeens gaat er een verborgen luik in de muur open.
Sproetje en Stekeltje doen van schrik een stap achteruit.
"Oh, kijk nu," zegt Stekeltje, "een verborgen gang, da’s cool!" Hij stapt door het luik naar binnen.
Sproetje aarzelt even, want je weet maar nooit wat je daar aantreft. Straks worden ze te pakken genomen door piraten die zich daar verstopt hebben en die de schat bewaken. Gelukkig kunnen ze niet worden gekielhaald, want er is geen schip of water in de buurt te bekennen.
Stekeltje lijkt het allemaal minder eng te vinden en hij loopt al iets verder door. Dan durft Sproetje hem ook wel te volgen en samen gaan ze op onderzoek uit.