Goed geschreven boek, je kan het verhaal goed in de tijd volgen
Vlucht naar het onbekende
Die 25e september ‘44
- Auteur
-
Bob Bakkenes
- Uitvoering
- Paperback
- Genre
- Geschiedenis
- Reviews
- 4,0 / 5 (1 reviews )
- Prijs
- € 23 ,50
- Verzending
- Gratis verzending in Nederland en België
- Levertijd
-
Twee tot vijf werkdagen
(Nederland en België) (Past door brievenbus)
Samenvatting
Voor de bevolking van Arnhem en omstreken was de maand september in 1944 voor enkele dagen een hoogtepunt uit de Tweede Wereldoorlog; de bevrijding was immers nabij. De ontgoocheling kwam met het Duitse bevel om binnen korte tijd de vertrouwde woning te verlaten voor vertrek naar elders. Waarheen? Voor hoe lang? 80.000 Arnhemmers en nog eens zo’n 70.000 inwoners van omliggende streken verlieten hun woning. Een onvoorstelbare en voor velen uitzichtloze uittocht voltrok zich in enkele dagen tijd. Kinderen van toen - de ouderen van nu - vertellen over hun ervaringen uit die dramatische maar voor sommigen toch ook avontuurlijke periode.
Over de auteur
"Kort nadat Hitler de macht greep in 1933, werd ik geboren en was dus, tegen wil en dank, voorbestemd een oorlogskind te worden. Ik heb het geweten. Toen ik na afloop van de oorlog als 'bleekneusje' naar Engeland werd gezonden om bij te komen van de hongerwinter, doorgebracht in het Westen van het land, kregen mijn kinderjaren toch nog dat gouden randje. Ik kon daarom ‘meelopen’ in de verhalen van mijn vertellers!"
Productinformatie
- ISBN
- 9789402211832 / 978-94-022-1183-2
- Uitgeverij
- Boekscout
- Verschijning
- 17-10-2014
- Taal
- Nederlands
- Genre
- Geschiedenis
- Uitvoering
- Paperback
- Pagina's
- 182
- Formaat
- A5
- Illustraties
- Ja
Inkijk
Drie kinderen, al zwervend op weg om iets eetbaars te vinden en vooral, in leven te blijven. Het werd een ongelofelijke, bizarre en eigenlijk onmogelijke tocht.
Slecht gekleed, geen waterdichte schoenen, niet weten waar je de nacht doorbrengt, geen contact meer met je ouders. Soms lopend, soms hangend achter een oude postwagen, of meeliftend op een boerenkar. Zo verplaatsten de drie zich, bang voor oorlogsgeweld, bang voor Duitse soldaten, door bezet gebied en, goed beschouwd, niet wetend waarheen te gaan; nou ja, daar waar eten is.
Geslapen in een kerkje in Nijkerk, de nacht doorgebracht ‘ergens’ in Oldenbroek op de Veluwe, getracht de brug bij Deventer over te komen, maar door de moffen teruggestuurd. Toen maar naar Heerde gelopen en geslapen in een beschuitfabriek.
Overal aanbellend voor wat eten.
En dan plots een boerin die ze binnenhaalt en zuurkool met worst geeft aan de drie uitgehongerde kinderen. Buiten prompt alles uitgekotst omdat de magen daar niet meer tegen bestand waren. En iedere keer weer zeiden ze tegen elkaar, ‘en nou gaan we terug naar huis.’
Maar het kwam er nooit van.
‘We trokken al schooiend steeds verder met elkaar’, vertelde Dora.
Aangehouden op straat en naar een schooltje gestuurd voor onderdak...
Slecht gekleed, geen waterdichte schoenen, niet weten waar je de nacht doorbrengt, geen contact meer met je ouders. Soms lopend, soms hangend achter een oude postwagen, of meeliftend op een boerenkar. Zo verplaatsten de drie zich, bang voor oorlogsgeweld, bang voor Duitse soldaten, door bezet gebied en, goed beschouwd, niet wetend waarheen te gaan; nou ja, daar waar eten is.
Geslapen in een kerkje in Nijkerk, de nacht doorgebracht ‘ergens’ in Oldenbroek op de Veluwe, getracht de brug bij Deventer over te komen, maar door de moffen teruggestuurd. Toen maar naar Heerde gelopen en geslapen in een beschuitfabriek.
Overal aanbellend voor wat eten.
En dan plots een boerin die ze binnenhaalt en zuurkool met worst geeft aan de drie uitgehongerde kinderen. Buiten prompt alles uitgekotst omdat de magen daar niet meer tegen bestand waren. En iedere keer weer zeiden ze tegen elkaar, ‘en nou gaan we terug naar huis.’
Maar het kwam er nooit van.
‘We trokken al schooiend steeds verder met elkaar’, vertelde Dora.
Aangehouden op straat en naar een schooltje gestuurd voor onderdak...