Leven in overvloed

In Leven in overvloed neemt Wim Visser ons mee op reis door de tijd. Het verhaal speelt zich af gedurende Wims eigen leven en laat zien hoe hij vanuit een beknelde situatie uiteindelijk komt tot grote vrijheid. Zijn geloof in God speelt daarbij een beslissende rol. Vooral het PRACTISCH geloofsleven komt naar voren. Er is een uitnodiging om God te leren kennen.
Ook reikt de auteur uit naar mensen die tobben met autisme, omdat hij meent daar zelf ook mee behept te zijn geweest.

"Ik ben geboren en opgegroeid in een dorp op de Veluwe en kom uit een gezin met drie kinderen. Begonnen als jongste bediende in een kapperszaak gooide ik toch de bakens om en ging werken in een supermarkt. Later volgde ik een opleiding allround timmerman. Vanaf mijn zesentwintigste volgde een onzekere periode, maar met hulp van Vader God kwam het goed. Met mijn vrouw run ik nu met succes een meubelbank."

Toen het toestel boven Tokio dichter en dichter naar de aarde zakte, beleefde ik één van de grootste lessen over Gods kracht. Er is een tekst in de bijbel die zegt: "Wie de Heer verwachten, putten nieuwe kracht...." (Jesaja 40:31). Het had me al wel eerder aangesproken wat hier staat, maar op dat moment ervoer ik het. Toen ik door het raampje naar beneden keek, zag ik daar Japan onder me liggen en plotseling werd ik overvallen door een enorme leegte. Ik voelde me dood- en doodmoe worden en op hetzelfde moment herinnerde ik me die tekst uit de bijbel en onmiddellijk voelde ik dat de kracht van Vader door me heen trok als een elektrische stroom. Ik was weer helemaal fit en dat is zo gebleven tot aan het eind van mijn verblijf in Japan.

[...]we waren ondertussen geland in Tokio. De binnenlandse vlucht duurde ongeveer een uur en zo kwamen we 's avonds rond half tien aan in Osaka. Het kan iets vroeger geweest zijn. Daar aangekomen las ik op een mededelingenbord dat het vliegveld om tien uur zou sluiten. Dat was krapjes, maar erger was dat ik geen bekend gezicht kon ontdekken toen ik om me heen keek. Dan maar naar de informatiebalie en gelukkig kon ik me daar in het Engels uitdrukken. Nadat ik de zaak had uitgelegd, greep de baliemedewerker naar een telefoonboek en zocht naar de naam die ik had opgegeven. Nou zat ik in een land vol Japanse taal en mijn vriend komt uit Oldebroek in Nederland. De naam van mijn vriend wordt in het Japans heel anders gespeld. Dit hoorde ik later van hem. Het was logischerwijs niet mogelijk geweest om die naam te vinden en tóch vond de baliemedewerker hem. Dat moet een ingrijpen van Vader geweest zijn.