Ons meisje in strijd met haar jongenslijf
- Auteur
-
Wendy Iven
- Uitvoering
- Paperback
- Genre
- Diversen
- Prijs
- € 20 ,50
- Verzending
- Gratis verzending in Nederland en België
- Levertijd
-
Twee tot vijf werkdagen
(Nederland en België) (Past door brievenbus)
Samenvatting
Niets in het leven zou zo vanzelfsprekend moeten zijn als: ik ben een jongen, of: ik ben een meisje. Sommigen echter werden door moeder natuur daarvoor in de steek gelaten. Zo ook ons dochtertje. Ze beleeft een snoepjesroze meisjeswereld vol blinkblink, poppen, dansende krulletjes en frivole ballettutuutjes. Veel geluk dus maar nog meer traantjes want ze vecht een verbeten strijd tegen haar jongenslijf. Ze tracht de tralies, opgetrokken door verwarring, verbazing, disrespect en arrogantie uit de omgeving, te verbreken opdat ze een leeg, zorgeloos kinderhoofd zou kunnen genieten. Dit boek gaat over haar leven. Over Pieke, geslacht: mannelijk? Neen: vrouwelijk, maar net niet...
Over de auteur
"32 jaar, geslacht: vrouwelijk. Lesgeven is mijn passie, mijn twee dochters zijn mijn heldinnen en creativiteit is mijn tweede ik. Ervoor gaan en doorzetten behoren tot mijn sterkste karaktertrekken. Onrecht stinkt. Dit bleek een geknipte mix toen ik het voorrecht kreeg om mama te zijn van een kindje dat voor de maatschappij ‘anders’ is: een jonge dame in een jongenslijfje. Ik vocht voor haar aanvaarding. Ik vecht, ik zal vechten en nu schrijf ik erover met als doel: doen inzien dat iemand pas ‘anders’ is als hij anders behandeld wordt."
Productinformatie
- ISBN
- 9789088345616 / 978-90-883-4561-6
- Uitgeverij
- Boekscout
- Verschijning
- 28-11-2008
- Taal
- Nederlands
- Genre
- Diversen
- Uitvoering
- Paperback
- Pagina's
- 138
- Formaat
- 12,5 x 20 cm
- Illustraties
- Ja
Inkijk
... Het hoorde bij het afscheid nemen van Pieke als jongen. Zes en een half jaar geleden kwam er een prachtig ventje uit me gekronkeld. Een hoopje mens, zo fragiel, zo teer, zacht en klein maar ach, zo een jongen. Niemand had toen kunnen voorspellen dat we zo gauw afscheid zouden moeten nemen van dat mannetje. Dat was zwaar want je kan veel verwachten wanneer je een kind ter wereld zet maar ik verzeker je, hieraan denk je niet! Zelfs het feit dat het al erg vroeg duidelijk was, maakte het loslaten niet minder moeilijk. Immers, mijn jongen was aan het sterven doch mijn kind ging niet dood. Ik zag hem langzaam maar zeker vervagen. Dat was niet evident, niet gemakkelijk. Ik stond voortdurend voor de keuze: huilen om mijn zoontje dat me wilde verlaten of blij kunnen zijn omdat mijn meisje geboren werd. Wat kies je dan?
Ik kon mijn ogen sluiten en hopen dat hij gauw terugkwam maar ik kon ze ook openen om te zien dat een nieuw bloempje bloeide. Soms koos ik voor het éne dan weer eens voor het andere. Ik treurde soms om de leegte in mijn hart die mijn zoontje achterliet maar soms kon ik dat hart ook vervullen met liefde voor mijn nieuwe meisje.
Weet je, huilen en mezelf afsluiten was zo gemakkelijk. Soms ging dat daadwerkelijk beter dan mijn tranen te vegen en te genieten van het leven, dan door te gaan en mijn meisje lief te hebben. Toch wist ik dat ik steeds weer dezelfde keuze voorgeschoteld kreeg: keer ik mijn rug naar morgen en ga ik voor gisteren leven of ben ik morgen blij voor wat gisteren was. ...
Reviews
Er zijn nog geen reviews over dit boek