Spannend boek met verrassend einde!
Samenvatting
Jos van Dos wil wereldkampioen schaken worden. Hij ontdekt al jong dat hij dit kan bereiken door delen van hersenen op te lossen en deze vervolgens bij zichzelf te injecteren. Zo pleegt Jos al op tienjarige leeftijd zijn eerste moord en ontwikkelt hij zich tot een psychopathische moordenaar. Herman raakt als kind al geobsedeerd door Jos. Hij probeert Jos op de achtergrond te helpen. Jos kan Herman niet uitstaan, maar laat hem toch toe in zijn leven als hij merkt dat hij Herman kan gebruiken om zijn doel te bereiken. De twee mannen gaan letterlijk over lijken. Ze beleven geen plezier aan het doden van andere mensen, maar ze zien het als noodzaak om een hoger doel te bereiken.
Over de auteur
"Hoewel ik op het moment van verschijnen 70 ben, is dit mijn eerste roman. Werkend in de verkoop moest ik in het verleden veel verslagen en notulen schrijven, die vooral duidelijk en eensluidend moesten zijn. Alom werden mijn verslagen geroemd en zodoende ontdekte ik niet alleen dat ik schrijven kon, maar ook mijn gedachten op papier kon zetten zodat iedereen die gedachten begreep zoals ik die bedoelde. Fantasie was ook al geen probleem en hierdoor ontstond Jos van Dos."
Productinformatie
- ISBN
- 9789402214413 / 978-94-022-1441-3
- Uitgeverij
- Boekscout
- Verschijning
- 30-01-2015
- Taal
- Nederlands
- Genre
- Thrillers
- Uitvoering
- Paperback
- Pagina's
- 270
- Formaat
- 12,5 x 20 cm
- Illustraties
- Nee
Inkijk
Ik kon bijna niet wachten, maar vanavond was het toch zo ver. Om zes uur stond ik bij Gert op de stoep. Zijn tante Magda – en ook wel een beetje mijn tante Magda – deed open en ik werd verwelkomd als de verloren zoon. Het is zo’n lief mensje. Zonde.
Tante Magda had zich in de keuken behoorlijk uitgesloofd. Heerlijke stoofpeertjes en zowaar een stukje hertenbiefstuk en ook nog zelfgemaakte aardappelcroquetjes erbij. Flesje wijn. Als toetje een geweldige chocoladebavaroise. Het is maar goed dat het vanavond de laatste avond is. Als ik hier elke week zou komen, zou ik dichtgroeien.
Na het eten zijn Gert en ik naar zijn zolderkamer gegaan. Terwijl Gert aan zijn bureau ging zitten, prikte ik met mijn taser in zijn dijbeen. Als een blok viel hij om. Vervolgens heb ik hem de injectie gegeven met CO en na een minuut of vijf was hij dood. Het leven is af en toe zo simpel.
Ondertussen heeft Tante Magda de afwas gedaan en alles opgeruimd. Tussen de brokstukken moeten natuurlijk geen drie borden en drie dessertschaaltjes te vinden zijn of drie stuks bestek.
Ze had al gezegd dat zij vanwege haar leeftijd na de afwas naar bed zou gaan en dat de koffiepot met kopje op het aanrecht klaar zou staan.
Terwijl ik mij met de schedel van Gert bezig hield, hoorde ik tante Magda beneden rommelen en toen ik met Gert klaar was, ging zij naar bed.
Gelukkig dat ik nu veel meer over de hersenen weet dan toen bij Peter en dat Amerikaanse mokkeltje toentertijd. Ik ben steeds haar naam kwijt. Als ik daar nog aan terugdenk. Wat ging dat toen amateuristisch. Ik hoefde nu niet meer dan een volle eetlepel mee te nemen.
Ik heb nog even gewacht en toen tante goed en wel op bed lag, heb ik bij haar aangeklopt. Ze keek wel raar op toen ik haar die injectie gaf. Ze probeerde nog te schreeuwen, maar ik kon eenvoudig mijn hand op haar mond houden en na een minuut of 10 sliep ze in.
Tja, en toen was ik in feite al klaar.
Alleen nog alles in huis nalopen en de boel in brand steken. Vroeg thuis.
Tante Magda had zich in de keuken behoorlijk uitgesloofd. Heerlijke stoofpeertjes en zowaar een stukje hertenbiefstuk en ook nog zelfgemaakte aardappelcroquetjes erbij. Flesje wijn. Als toetje een geweldige chocoladebavaroise. Het is maar goed dat het vanavond de laatste avond is. Als ik hier elke week zou komen, zou ik dichtgroeien.
Na het eten zijn Gert en ik naar zijn zolderkamer gegaan. Terwijl Gert aan zijn bureau ging zitten, prikte ik met mijn taser in zijn dijbeen. Als een blok viel hij om. Vervolgens heb ik hem de injectie gegeven met CO en na een minuut of vijf was hij dood. Het leven is af en toe zo simpel.
Ondertussen heeft Tante Magda de afwas gedaan en alles opgeruimd. Tussen de brokstukken moeten natuurlijk geen drie borden en drie dessertschaaltjes te vinden zijn of drie stuks bestek.
Ze had al gezegd dat zij vanwege haar leeftijd na de afwas naar bed zou gaan en dat de koffiepot met kopje op het aanrecht klaar zou staan.
Terwijl ik mij met de schedel van Gert bezig hield, hoorde ik tante Magda beneden rommelen en toen ik met Gert klaar was, ging zij naar bed.
Gelukkig dat ik nu veel meer over de hersenen weet dan toen bij Peter en dat Amerikaanse mokkeltje toentertijd. Ik ben steeds haar naam kwijt. Als ik daar nog aan terugdenk. Wat ging dat toen amateuristisch. Ik hoefde nu niet meer dan een volle eetlepel mee te nemen.
Ik heb nog even gewacht en toen tante goed en wel op bed lag, heb ik bij haar aangeklopt. Ze keek wel raar op toen ik haar die injectie gaf. Ze probeerde nog te schreeuwen, maar ik kon eenvoudig mijn hand op haar mond houden en na een minuut of 10 sliep ze in.
Tja, en toen was ik in feite al klaar.
Alleen nog alles in huis nalopen en de boel in brand steken. Vroeg thuis.
Reviews (3)
Het sterke van dit boek is dat het een uniek verhaal is. Bovendien spannend tot de laatste bladzij. Je denkt constant: Dat kan toch niet waar zijn, dat zal ze toch niet lukken.
Er zijn blijkbaar veel mensen die altijd als eerste de laatste bladzij lezen. Advies: Dit keer niet doen. De ontknoping komt gewoon op het eind en het is zonde als u die al te vroeg kent.
Er zijn blijkbaar veel mensen die altijd als eerste de laatste bladzij lezen. Advies: Dit keer niet doen. De ontknoping komt gewoon op het eind en het is zonde als u die al te vroeg kent.
Echt spannend en verrassend, ik dacht telkens dat ik wist waar het heen zou gaan, maar het liep toch anders. In één keer uitgelezen.