Voorkant
Voorkant cover
Achterkant
Achterkant cover

Nooit zullen we jullie vergeten

Auteur

Tanya Poldervaart

Uitvoering
Paperback
Prijs
21 ,50
Verzending
Gratis verzending in Nederland en België
Levertijd
Twee tot vijf werkdagen
(Nederland en België) (Past door brievenbus)

Samenvatting

Tanya Poldervaart schreef Nooit zullen we jullie vergeten ter nagedachtenis aan haar ouders. Haar moeder kreeg eind mei 2006 te horen dat ze alvleesklierkanker had. Haar vader en moeder besloten samen te genieten van de tijd die ze nog  hadden. Ze gingen op vakantie naar Portugal. Op de terugweg, tijdens de landing op Schiphol werd Tanya’s vader in het vliegtuig onwel en stierf hij aan een aneurysma. De gehele familie  was in shock. Dit kon niet mogelijk zijn. Tanya’s moeder was ongeneeslijk ziek en nu moest ze alles doorstaan zonder haar man. Een vreselijk jaar brak aan vol machteloosheid en verdriet.

Over de auteur

"Ik ben getrouwd met Hans en samen hebben we twee fantastische kinderen. Nadat mijn vader plotseling overleed, heb ik zijn manuscript gevonden. Het is een waardevol bezit voor mij en mijn familie. Mijn moeder had een aantal maanden daarvoor te horen gekregen dat zij ongeneeslijk ziek was. Vanaf dat moment ben ik gaan schrijven over alles wat ons als familie is overkomen. Ik heb mijn verhaal verweven met mijn vaders manuscript."

Productinformatie

ISBN
9789402216424 / 978-94-022-1642-4
Uitgeverij
Boekscout
Verschijning
08-05-2015
Taal
Nederlands


Uitvoering
Paperback
Pagina's
154
Formaat
12,5 x 20 cm
Illustraties
Nee

Inkijk

Ik weet nog precies waar ik stond in de keuken met de koffiepot in mijn handen, ik wilde niet weten dat de operatie mislukt was.
Mijn vader legde de telefoon neer en keek ons aan: "Tja, lieverdjes het is niet goed, de tumor zit in de bloedvaten, ze hebben mama weer dichtgemaakt en kunnen niets meer voor haar doen."
Verslagen stonden Carmita en ik erbij. Dit kon niet waar zijn, niet onze moeder, die nooit ziek was. Ze hebben een fout gemaakt. We vertrokken gelijk naar het ziekenhuis in Zwolle en belden Annemieke op om dit slechte bericht aan haar mee te delen. Zij en haar man Leo werkten allebei in Zwolle, dus waren dichtbij als er iets fout zou gaan. Helaas was dit het geval en zij zou gelijk met Leo naar het ziekenhuis komen. Aangekomen in het ziekenhuis, lag mijn moeder nog op de recovery en mocht mijn vader bij haar. Ik heb mijn vader nog nooit zo verslagen gezien. De laatste keer dat hij huilde, was bij het overlijden van mijn nichtje van veertien maanden. Wat voelde ik een verdriet en boosheid in me.

Uw email wordt enkel gebruikt voor overleg over de betreffende review

Wordt getoond bij de review

Er zijn nog geen reviews over dit boek